ၾသရမေတာင္တန္းေပၚကစီးဆင္းခဲ႔ေသာေန႔ရက္မ်ား....

    

  

    ၾသရမေတာင္တန္းၾကီး ႏွင္႔ေ၀းကြာခဲ႔ရသည္မွာ ၂-ႏွစ္တင္းတင္းပင္ျပည္႔လာခဲ႔ျပီ။ 
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဟူေသာ နာမည္ေလးကုိဆုပ္ကုိင္ကာ  ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ႕၏အေရွ႔ဘက္ ၾသရမေတာင္တန္း၊စုိင္းတင္ေတာင္တန္းဆီသို႔ေရာက္ခဲ႔ရသည္။ ေ၀းကြာခဲ႔ေသာေန႔ရက္မ်ား၏ မွတ္တမ္းမ်ားကုိလွန္ၾကည္႔ေတာ႔ မေန႔တေန႔ကျဖစ္ရပ္တစ္ခုပမာ...။ အခုေတာ႔ သည္မွတ္တမ္းသည္ ၾသရမေတာင္တန္းေပၚကစီးဆင္းခဲ႔ေသာ ေန႔ရက္မ်ားျဖစ္လာသည္။
      ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကထြက္ခြာလာခဲ႔ေသာေန႔ရက္မ်ားမွသည္ ၾသရမေတာင္တန္းေပၚကစီးဆင္းခဲ႔ေသာ
ေန႔ရက္မ်ားဆီသုိ႔....


                                            xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx 

                                        နယ္ေျမသစ္တစ္ခုသုိ႔ခရီးအစ...

         ေတာင္တန္း သာသာနာျပဳၾသ၀ါဒါစရိယ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားထံက ၾသ၀ါဒမ်ားကုိနာယူျပီး၊ သာသနာ႔တကၠသုိလ္၏ဘြဲႏွင္းခန္းမထဲကထြက္လာေတာ႔ (၁၄.၁၂.၂၀၀၇) ရက္ေန႔၏ ညေန ၃-နာရီရွိေနျပီ။မုိးေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးကၾကည္လင္ျပတ္သားလ်ွက္ရွိသည္။
         ဘြဲႏွင္းသဘင္ခန္းမေနာက္ဘက္က ထြက္ေပၚလာေသာ ဥၾသငွက္တစ္ေကာင္၏အသံမွာဆြဲဆြဲငင္ငင္ရွိလွသည္  သနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)တ၀ုိက္ ေႏြအခါမေရာက္ေသးေသာ္လည္း တစ္ခါတရံ ယခုကဲ႕သုိ႔ ဥၾသအသံကုိၾကားေနရတတ္သည္။
         ေႏြၾကဳိဥာသဟုဆုိရေလာက္ေအာင္လည္း ေႏြမေရာက္ေသး ၊ေဆာင္း၀င္စပင္ရွိေသးသည္။ေဆာင္းၾကုိဥၾသေတာ႔မျဖစ္ႏုိင္၊ေတာင္တန္းသုိ႔ၾကြၾကရေတာ႔မည္႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိၾကိဳဆုိေနေသာ ဥၾသသံေလလား...။ သင္တန္းသားအသစ္မ်ားကုိၾကိဳဆုိေနေသာဥၾသသံေလလား...။ မေ၀ခြဲတတ္။



          ေလးႏွစ္ဟူေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ ေမြးကင္းစကေလးငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါက မိဘတုိ႔၏ျပုစုယုယမွဳမ်ားေၾကာင္႔ တီတီတာတာေျပာဆုိတတ္ကာ လူလားေျမာက္ေနေပေတာ႔မည္။ယခုေလးႏွစ္ဟူေသာကာလ(သူ႔အတြက္ေတာ႔ေျခာက္ႏွစ္)သည္ၾကာသည္ဟု
မထင္ရေသာ္လည္း ဘ၀တစ္ခုကုိ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံေျပာင္းလဲ ေစခဲ႔သည္ေတာ႔အမွန္၊ သာသနာ႔တကၠသုိလ္ကေပးအပ္မည္႔ သာသနတကၠသီလဓမၼာစရိယ(B.A Buddhism) ဟူေသာဘြဲ႔ကုိ လက္၀ယ္မပုိက္ရေသးေသာ္လည္း သာသနာ႔တကၠသုိလ္ကသင္ေပးလုိက္သည္႔ ပညာရပ္မ်ားမွာ ေလာကထဲ၀င္ဆံ႔ႏုိင္ေပျပီ။
        အခုေတာ႔ ေတာင္တန္းသုိ႔ သြားရေတာ႔မည္။
       နယ္စပ္ေဒသႏွင္႔ေတာင္တန္းေဒသသုိ႔ ၾကြၾကရမည္မွာ ရဟန္းေတာ္အပါး(၅၀)ျဖစ္သည္။
       ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက ၾသ၀ါဒေတြ တသီတတန္းၾကီးေပးလုိက္သည္။
      ေတာင္တန္းေဒသ၏ ရာသီဥတုမညီမွွ်ပုံ၊အခက္ခဲေတြ႔ႏုိင္ပုံ၊ေတြၾကဳံရမည္႔အခက္ခဲေတြကုိ စိတ္ဓာတ္ၾကံ႕ခုိင္စြာနဲ႔ သည္းခံေက်ာ္ျဖတ္ဖုိ႔၊ထုိ႔အျပင္ဗုဒၶ၊ဓမၼ တုိ႔ႏွင္႔ေ၀းကြာေနေသာ တုိင္းရင္းသားတုိ႔ကုိ ဗုဒၶ၊ဓမၼတုိ႔ကုိသိရွိႏုိင္ရေလေအာင္ သြားရေသာခရီးျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ေတာင္တန္းသာသနာျပဳခရီးသည္ ျမင္႔ျမတ္ပုံ၊ေတာင္တန္းေဒသသုိ႔ေရာက္ရာတြင္ မိမိတုိ႔၏ကုိယ္မူအရာႏုတ္အမူရာတ႔ုိသည္ တုိင္းရင္းသားတုိ႔တြက္ အတုယူဖြယ္ျဖစ္ေစရန္ စသည္စသည္ၾသ၀ါဒေတြ...။
      ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ကလည္း ဘာသာျခား လူမ်ုိဳးျခား တုိ႔၏သာသနာျပဳ ေနၾကပုံေတြကုိပါ အက်ယ္တ၀င္႔ေလ်ွက္ထားလုိက္ေသးသည္။
     ၾကားနာရေသာၾသ၀ါဒ သိခြင္႔ရေသာေလ်ွက္ထားခ်က္မ်ားတြင္ သာသနာျပဳခရီးက ၾကမ္းတမ္းမွုုဳမ်ားျဖင္႔သာအတိျပည္႔ေနေသာ စကားလုံးတုိ႔ကထုံမႊမ္းေနခဲဲ႔သည္။ခရီးလမ္း၏ေခ်ာေမြ႔မွဳ အဆင္ေျပမွဳမ်ားက ဆိတ္သုဥ္းေနသည္။ “ခေရာင္လမ္းကုိျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း ”ဆုိသည္မွာသည္သာသနာျပဳခရီးကုိ ေျပာသည္ထင္ပါရဲ႔..ဟုမွတ္ခ်က္ျပဳမိသည္။
        မေရာက္ဖူးေသးေသာေနရာ၊မေတြၾကဳံရေသးေသာ တုိကုိစိတ္ထဲကမွန္းၾကည္႔မိသည္။ေရးေရးေလးမ်ွပင္မေပၚ။သုိရာတြင္စိတ္ထဲကလွဳပ္ရွားမိသည္ေတာ႔အမွန္ပင္၊
ရခုိင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း၊ဘူးသီးေတာင္ေဒသသည္ ဘာသာျခားကုလားေပါေသာေဒသျဖစ္ေၾကာင္းကုိေတာ႔
ေရႊဒုံးဘီေအာင္၏ ကုိယ္ေတာ္႔ကရဳဏာေၾကာင္႔သိရွိမွတ္သားထားဖူးသည္။ 
       ျမန္မာျပည္သည္ဒုိ႔ျပည္၊တုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ား၊တုိ႔သြားရမွာက တုိင္းရင္းသားတုိ႔ထံျဖစ္သည္ ဟူေသာအသိေတြ က်ေနေသာစိတ္ဓာတ္က အနည္းငယ္တက္လာကာ ခြန္အားအျဖစ္သုိ႔ေျပာင္းလဲလာသည္။
      “ ဦးဓမၼိက  သာသနာျပဳကဒ္ျပားနဲ႔ ျခင္ေထာင္ေတြထုတ္ဖုိ႔ သထပရုံး ကုိ သြားၾကမယ္”
        ကခ်င္ေဆာင္ကုိေရာက္ျပီး အနားယူမည္ၾကံကာရွိေသး ဦးဥာဏ က သာသနာေတာ္ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးရုံးကုိသြာဖုိ႔ေျပာလာသည္။
        သူွႏွင္႔ဦးဥာဏကအခန္းျခင္းကပ္လွ်က္၊ သြားသြားလာလာအတူတူတြဲျဖစ္သည္။ဦးဥာဏ က ကဗ်ာ၀ါသနာအုိး ၊ဧရာ၀တီတုိင္းသား၊သလပ္ခြာသား၊သူ၏ဘြဲအမည္ႏွင္႔တြဲလ်ွက္ပင္ သူရြာမည္ကုိထည္႔ေရးေလ႔ရွိသည္။ သလပ္ခြာကုိေနာက္ခံထားျပီး ဆရာတကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္္႔၀တၳဳေရးဖူးသည္ဟုဆုိသည္။“ႏြယ္ဦးမြန္သုိ႔ခ်စ္ထြဋ္တင္သည္” ဆုိေသာ၀တၳဳတြင္သလပ္ခြာရြာပါသည္ဟုဆုိသည္။
       သူႏွင္႔ဦးဥာဏ မဟာ၀ိဇယမဂၤလာဓမၼသဘင္ခန္းမ ႏွင္႔မဟာပါသာဏလုိက္ဂူအၾကားလမ္းမွေလွွက္လာခဲ႔ၾကသည္။လုိက္ဂူေတာ္ၾကီးတ၀ုိက္ က်ီးငွက္တုိ႔ေအာ္သံမွတပါးတိတ္ဆိပ္ျငိပ္သက္ေနသည္။ကံ႔ေကာ္ပင္မ်ားမွာ အဖူးအငုံကုိယ္စီ ရွိေနၾကျပီ။သူႏွင္႔ဦးဥာဏ အရုဏ္ဆြမ္းဘုဥ္းေပးအျပီး နံနက္တုိင္း သည္လုိက္ဂူကုိပတ္ျပီး ကံံ႔ေကာ္ရနံ႔ ခေရရနံ တုိ႔ႏွင္႔အတူလမ္းေလ်ွက္ခဲ႔ၾကသည္။ ကံ႔ေကာ္ခေရရနံ႔တုိ႔ ႏွင္အတူေလ်ွက္လွမ္းခဲ႔ရေသာ ေျခလွမ္းမ်ားသည္။ၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာင္တန္းခရီးဆီဦးတည္ေပးရေတာ႔မည္။
           “ဦးဥာဏ တပည္႔ေတာ္တုိ႔သာသနာ႔တကၠသုိလ္က ခြာရေတာ႔မယ္ေနာ္”
             သူ ဦးဥာဏကုိေျပာမိသည္။သူ႔စိတ္ထဲက ေဆြးေျမ႔သလုိလုိ..။
             “အခ်ိန္တန္ေတာ႔လည္းျပန္ၾကရတာပဲေပါ႔ ”
              ဦးဥာဏကေျပာသည္။
             သူရဟန္း ၇-၀ါအရမွာ သာသနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)သုိ႔ ေျခခ်ခြင္႔ရခဲ႔သည္။ B.A တန္းကုိ ေလးႏွစ္တာကာလအျဖစ္ေသာ္လည္း သူကေျခာက္ႏွစ္ေနခဲ႔သည္။ ပထမႏွစ္ႏွင္႔ဒုတိယႏွစ္တုိ႔တြင္တစ္ႏွစ္စီ ပုိေနခဲ႔ရသည္။စာေမးပြဲက်ခဲ႔ေသာေသာေၾကာင္႔ပင္။ထုိေၾကာင္တကၠသုိလ္အပၚသံေယာဇဥ္ကပုိမ်ားေနေရာ
ထင္႔..။
             စတုတၳႏွစ္ ပထမလပတ္ျပီးေတာ႔ တုိင္းရင္းေဆးသင္တန္းႏွင္ အတန္းတင္စာေမးပြဲျပီးေတာ႔ တကၠသုိလ္စီမံခ်က္အရ မဟာစည္ရိပ္သာၾကီးထဲ ၁၀-ရက္တရားရွဳမွတ္ရေသးသည္။
           မဟာစည္ထဲရွိေနေသးခ်ိန္ စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းကုိေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ယူလာေပးသည္။ 
သူစာေမးပြဲေအာင္ပါသည္။ ဘာသာရပ္ခုႏွစ္ခုထဲမွ ျမန္မာစာဘာသာ၊ဗုဒၶေဒသနာျပန္႔ပြားဘာသာ တုိ႔ကုိဂုဏ္ထူးျဖင္႔ေအာင္ပါသည္။ သူ၏ဘြဲေနာက္တြင္ခေရပြင္႔အမွတ္သားမပါေသာေၾကာင္႔ ေတာင္တန္းဆုိသည္မွာေသခ်ာသြားျပီ။
           ခေရပြင္႔အမွတ္သားသည္ စတုတၳႏွစ္ေအာင္စာရင္း ဘြဲ႔အမည္ေနာက္တြင္ပါလ်ွင္ မဟာတန္းတက္ခြင္႔ရသည္။ထုိခေရပြင္႔အမွတ္သားသည္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္စာရင္းတြင္ပါလ်ွင္ တစ္ႏွစ္က်သင္တန္းသားျဖစ္သည္။ခေရပြင္႔ျခင္းတူေသာ္လည္း  ေနရာဌာနကုိလုိက္ကာ အဓိပၸါယ္ေရာ တန္ဖုိးပါ ကြာျခားသြားသည္။သူ၏ဘြဲအမည္ေနာက္တြင္ ခေရပြင္႔ႏွစ္ခါပါဖူးသည္။ပထမႏွစ္ႏွင္႔ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္စာရင္းတြင္ျဖစ္သည္။ စတုတၳႏွစ္ေအာင္စာရင္းတြင္ေတာ႔မပါခဲ႔ေပ။ ထုိေၾကာင္႕ေတာင္တန္းဆုိသည္မွာေသခ်ာသြားျပီ။မဟာတန္းသုိ႔တက္ခခြင္႔ရသည္မွာကလည္း၁၇-ပါးမွွသာ။
          ေအာင္ာရင္း၏တဖက္တြင္ေတာင္တန္းစာရင္းစာရြက္၊အမွတ္စဥ္ ၂၆ တြင္ အရွင္ဓမၼိက၊ရခုိင္၊ဘူးသီးေတာင၊မင္းကုိင္းသာသနာျပဳဌာန ဟုေတြရသည္။
            ထုိေၾကာင္႔ေတာင္တန္းခရီးသည္သူ႔အတြက္ အျပဳံးမပ်က္ခရီးဆက္ရန္သာရွိေတာ႔သည္။
             ေက်ာင္းဆင္းအမွတ္တရ “မုိးစက္ပြင္႔တုိ႔တမ္းခ်င္း”စာအုပ္ေလးတြင္ သူစာေရးခဲ႔သည္။
             သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ....
              ေနသစ္ဆုိတာဟာ ..၊
              အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြကေမြးဖြားေပးလုိက္တဲ႔
             ဘ၀ရဲ႔အရိပ္သစ္တစ္ခုပါ..။
              ဒါေၾကာင္႔...
              ဘယ္ေဒသကုိပဲေရာက္ေရာက္ 
               ဘ၀ရဲ႔ခါးသီးမွဳေတြကုိ  ၀ါးေခ်..
                အဂၤေတြနဲ႔စပ္
               ေကာ္ပတ္တုိက္ပစ္လုိက္စမ္းပါ..။


               ခ်ိဳျမိန္တဲ႔ပန္းသီးတစ္လုံးကုိ ၊
               အလွဆုံးလုိ႔ၾကည္႔ေနမယ္႔အစား
               အားလုံးအတြက္မ်ွေ၀ခခံစားေပးႏုိင္ျပီဆုိရင္..
               အခ်ိန္ေတြက ၀ါးျမိဳ ၊
               လူ႔ဘုံရဲ႔တစ္ေနရာမွာ၊
               ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းအျဖစ္နဲ႔ က်န္ရစ္ေနခ်ိန္..၊
               ေနာက္လာေနာင္သား ေတြအတြက္ေတာ႔
               လက္ခ်ိဳးေရတြက္စရာျဖစ္ေနအုံးမွာပဲေပါ႔...။    ဟုဆုိကာ“ေန႔သစ္၏မနက္ျဖန္ ”ေခါင္းစီးျဖင္႔ေရးခဲ႔သည္။
                အခုေန႔သစ္တစ္ခုကုိေရာက္ရေတာ႔မည္။ထုိေန႔သစ္သည္ဘ၀၏အရိပ္သစ္လည္းျဖစ္၏။သာသနာ႔တကၠ
သုိလ္ဟူေသာ အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြကေမြးဖြားေပးလုိက္ေသာ ထုိေန႔သစ္(သို႔မဟုတ္)အရိပ္သစ္သည္ သာသနာျပဳေျခလွမ္းတုိ႔ ျဖင္႔ေလ်ွက္လွမ္းရမည္နယ္ေျမသစ္လည္းျဖစ္ေနသည္။     ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ၾသ၀ါဒအရ ပန္းခင္းလမ္းမဟုတ္သည္ေတာ႔ေသခ်ာသည္။ထုိခရီးတြင္ဘ၀၏ခါးသီးမွဳေတြ ေတြၾကဳံႏုိင္သည္။မည္သည္႔ပုံစံျဖင္႔လာမည္ဆုိသည္ကုိ နယ္ေျမသစ္က ေျပာျပလိမ္႔မည္။ သူ၏တာ၀န္က ဘ၀ရဲ႔ခါးသီးမွဳေတြကုိ၀ါးေခ် ခ်ိဳျမိန္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ႔ရမည္သာ သာသနာျပဳရဟန္းတပါး၏တာ၀န္....။
         ထုိတာ၀န္အတြက္စိတ္ဓာတ္ခြန္အားသည္သာလ်ွင္ အခရာ။
         စိတ္ဓာတ္ခြန္အားျဖင္႔ နယ္ေျမသစ္တစ္ခု၏ ခရီးအစသုိ႔ စတင္ေလ်ွာက္လွမ္းရေပေတာ႔မည္။
         စတင္ေလ်ွာက္္လွမ္းရေပေတာ႔မည္....။ 


                                                                                   အရွင္ဓမၼိက(ေလာင္းလုံ)


         သာသနာျပဳခရီးမွတ္တမ္းကုိ ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမည္။