ဘယ္ရပ္ဌာေန ဘယ္ဆီမ်ားသြားပါလိမ္႔
ရန္ ကုန္မှစစ္ေတြသို႔ ကားျဖင္႔ သြားနိုင္သည္။အမ္းလမ္းဘက္ကေရာ ေတာင္ကုတ္ဘက္ကပါ သြားနိုင္
သည္ဟုဆုိသည္။အမ္းလမ္း ဘက္ကသြားပါစစ္ေတြသုိ႕တုိက္ရုိက္ေရာက္သည္။၂-ရက္ခန္႔သြားရသည္ဆုိ၏။ ေတာင္ကုတ္လမ္း ဘက္ကသြားပါက ေတာင္ကုတ္ကေန စစ္ေတြ သုိ႔သေဘၤာတဆင္႔စီးရသည္ဟုဆုိသည္။
ေလယာဥ္ ျဖင္႔သြားပါက တစ္နာရီ သာသာမ်ွသာစီးရသည္ဟုဆုိသည္။
“ အရွင္ဘုရာတုိ႔က သုံးပါးဆုိေတာ႔ ေလယာဥ္နဲ႔ဆုိရင္ပုိအဆင္ေျပမယ္။ စစ္ေတြေရာက္ရင္ ေခမာမ႑ိဳင္
မွာေက်ာင္းသားသန္းထြန္းရွိတယ္၊ဘူးသီေတာင္သြားဖုိ႔သေဘၤာလက္မွတ္ကအစေက်ာင္း
သားလုပ္ေပးလိမ္႔မယ္ ဟုိေရာက္ရင္တပည္႔ေတာ္ေျပာလုိက္တယ္ေျပာ ”
လာသည္မ်ားကုိ လုိက္စုံစမ္းၾကည္႔ေတာ႔ ပဲခူးေဆာင္တြင္ဦးမုနိႏၵ ေရာက္ေနေၾကာင္းသိရသည္။
ဦးမုနိႏၵ ႏွင္႔သူကတကၠသုိလ္၀င္ခြင္႔ရစဥ္ကအတူတူျဖစ္သည္။ပထမႏွစ္တြင္လည္းအတူတူ၊ပထမႏွစ္ေအာင္
စာရင္းထြက္မွသူက်န္ခဲ႔သည္။ ထုိေၾကာင္႔ ဦးမုနိွႏၵ ကုိ သူသိလုိသည္မ်ားကုိသြားေမးရသည္။
ဦးမုနိႏၵက စစ္ေတြျမိဳ႔ ဗဟုိသာသနာျပုဌာန(ေခမာမ႑ဳိင္ေက်ာင္းင္း) တြင္ ၂-နှစ်သာသာနာျပဳတာ၀န္
ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။သည္နှစ်ဘြဲ႔ယူမည္။
သာသနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)မွ ရခုိင္ျပည္နယ္သုိ႔ သာသာနာျပဳတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္တာ၀န္
က်သည္မွာ ၆-ပါးျဖစ္သည္။ဘူးသီးေတာင္ ၁-ပါး၊ေမာင္ေတာ ၁-ပါး၊ ေျမပုံ ၂-ပါး၊ေက်ာက္ေတာ္
၂-ပါး တုိ႔ျဖစ္သည္။ သည္ဌာနမ်ားသုိ႔ စစ္ေတြကတဆင္႔သြားၾကရသည္။ခ်င္းျပည္နယ္၊ပလက္၀သုိ႔တာ၀န္
က် သူမ်ားလည္း စစ္ေတြကတဆင္႔သြားၾကရသည္။
“ သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ မိမိတာဝန္ရာသာသနာျပဳဌာနအသီးသီးသုိ႔ ၁၃၆၉ခုနွစ္၊
နေတၱာ္လျပည္႔ေက်ာ္ (၄)ရက္၊(၂၈-၁၂-၂၀၀၇)ရက္ေန႔အရာက္ ၾကြၾက၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေရာက္ရွိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္းအစီရင္ခံစာကို သက္ဆိုင္ရာဗဟုိေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္၊ ၿမိဳ႕နယ္
ေအးခ်မ္းသာယာေရးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီႏွင့္ၿမိဳ႕နယ္သာသနာေရးဦးစီးအရာရွိတို႔၏ေထာက္ခံခ်က္မ်ားႏွင့္
အတူေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ ၾသ၀ါဒါစရိယအဖြဲ႔၊ကမၻာေအး၊ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ေပးပို႔ေလွ်ာက္ထားရမည္
ျဖစ္ပါသည္။ ” ဟုရုံးအမိန္႔စာကလည္းပါေသးသည္။
သူႏွင္႔အတူတူသြားမည္႔အေဖၚမ်ားကုိ လုိက္ရွာၾကည္႔ေတာ႔ ေမာင္ေတာျမိဳ႔နယ္၊ဖား၀ပ္ေခ်ာင္း
သာသနာျပဳဌာနတြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္႔ဦးပညာဓဇႏွင္႔ေျမပုံျမိဳ႔နယ္၊ေမာင္ရွင္သာသနာျပဳဌာနတြင္
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္႔ ဦးမ႑လ တုိ႔ ႏွစ္ပါးကုိရသည္။အျခားသာသနာျပုဌာနကမည္သည္႔အခ်ိန္
သြားၾကမည္မသိ။
သူတုိ႔သုံးပါးကေတာ႔ (၂၃-၁၂-၂၀၀၇)ရက္ေန႔တြင္ ေလယာဥ္ျဖင႔္သြားၾကရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
သာသနာျပဳ ဌာနတြင္ အစစအရာရာ ခက္ခဲမည္ဟုသူသိထားသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔လည္းၾကာရွည္ခံ
မည္႔ အစားအစာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ထား၀ယ္ငပိ ၅-ပိႆာ လည္းပါသည္။
ပဲခူးျမိဳ႕တြင္ေနေထုိင္ၾကသည္႔ရဟန္းဒါယကာ၊ဒါယိကာမမ်ားနှင္႔အျခားတကာတကာမ်ားလှူဒါန္းေသာ
ပစၥည္းမ်ား၊ေဆးမ်ား၊ ေစာင္၊ျခင္ေထာင္စေသာ အသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကုိ အိပ္ထဲထည္႕ၾကည္႔ေတာ႔
အိတ္ၾကီးႏွစ္လုံးအျပည္႔ ျဖစ္ေနသည္။ သူ၏လက္ဆြဲအိတ္ပါဆုိလ်ွင္ ပစၥည္းကသုံးခု ျဖစ္ေနသည္။
ဦးမ႑လ တုိ႔တြင္ကားမည္မ်ွပါေလမည္မသိ။
၂၃-၁၂-၂၀၀၇၊ တနဂၤေႏြေန႔
စစ္ေတြသုိ႔သြားမည္႔ေန႔၊ေလယာဥ္ကြင္းခ်ိန္းက ၁၁း၂၀ နာရီျဖစ္သည္။ေလယာဥ္လက္မွတ္
တန္ဘုိးက တပါး ၃၇၀၀၀ိ/ေပးရသည္။ ကုိ၀င္းေဇာ္ဦးက ေလယာဥ္ကြင္းကုိကားျဖင္႔လုိက္ပုိ႔ေပးမည္ ဟုေျပာထားေသာေၾကာင္႔ ပစၥည္းထုပ္မ်ားကုိ ကခ်င္ေဆာင္ေအာက္ဆုံးထပ္ သုိ႔ပုိ႔ထားလုိက္သည္။
ဦးမ႑လတုိ႔ႏွစ္ပါး တြင္လည္းအိပ္ၾကီးကတစ္အိပ္စီ၊နင္႔ကားေနသည္။ငပိထည္႔ထားေသာ သူ႔အိတ္္ကပုိေလးေနေသးသည္း။
၁၀-နာရီထုိးဖုိ႔ ၁၅မီနစ္အလုိတြင္ ေန႔ဆြမ္းကုိ ကခ်င္ေဆာင္မွာပင္ဘုဥ္းေပးလုိက္ၾကသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေလယာဥ္ကြင္းသုိ႔ေရာက္သည္မွာ ၂-နာရီရွိေနျပီီ။နံရံေပၚတြယ္ကပ္ေနေသာနာရီကုိၾကည္႔လုိက္
ေတာ႔ ေန႔လည္ ၁း၃၀ နာရီရွိျပီ ။အနားကျဖတ္လာေသာ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကုိ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ စစ္ေတြသုိ႔သြား
မည္႔ေလယာဥ္မွာ ေကာ႔ေသာင္းကျပန္မရာက္ေသးဟုဆုိသည္။
ယခုႏွစ္(၂၀၀၇)စတုတၳႏွစ္စာေမးပြဲအျပီးေလယာဥ္ရီးျဖင္႔ထား၀ယ္သုိ႔သြားခဲ႔စဥ္ကအျဖစ္ရပ္ေလး
ကုိအမှတ်ရမိသည္။
ရန္ကုန္မှ ထားဝယ္သို့ Jet ေလေယာဥ္ျဖင္႔သြားပါက ၄၅ မီနစ္ခန္႔ကြာသည္။ Forker ေလယာဥ္ဆုိပါက ၁-နာရီ ခြဲခန္႔ၾကာတတ္သည္။ထုိေန႔က သူစီးေသာေလယာဥ္မွာ Jet ျဖစ္သည္။ ေလယာဥ္သည္ ေ၀ဟင္တြင္
ပ်ံသန္းလာခဲ႔သည္မွာ ၃၅ မီနစ္ခန္႔ ရွိမည္ထင္သည္။ေတာင္တန္းၾကီးမ်ားႏွင္႔ကမ္းရိုးတန္းကုိပင္ျမင္လာေန
ရျပီ ။
ကမ္းေျခသုိ႔ဦးတုိက္ေျပး၀င္လာေနေသာ လွဳိင္းေခါင္းျဖဴေလးမ်ားကုိပင္ ျပတင္းေပါက္ကေနေတြ႔ျမင္ေနရျပီ။ ေလယာဥ္တရိပ္ရိပ္နိမ္႔ဆင္းလာသည္။ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေပၚတည္ၾကည္ျငိမ္သက္စြာသီတင္းသုံးေန
ေသာ ေစတီေတာ္ေလးေတြကုိပင္ထင္ထင္ရွာရွားျမင္ေနရျပီ။ ထုိစဥ္ေလယာဥ္၏ စပီကာမွ ေလယာဥ္မယ္၏ ခ်ဳိသာေသာ စကားသံထြက္ေပၚလာ၏။ထုိစကားသံထဲတြင္ ခရီးသြားတုိ႔အား “ဟင္” ခနဲျဖစ္သြားေစသည္မွာ-
“အခုဆုိရင္ စစ္ေတြေလဆိပ္သုိ႔ ဆင္းသက္ပါေတာ႔မယ္” ဟူေသာစကားပင္ျဖစ္ပါသည္။ေနာက္မွထား၀ယ္ေလဆိပ္သုိ႔ ဆင္းသက္ပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာ၏။
အခုသူတုိ႔သြားမည္႔ခရီးစဥ္က စစ္ေတြ မ်ွသာ။သူတုိ႔ကုိတင္ေဆာင္မည္႔ ေလယာဥ္က သည္ေန႔ ျမန္မာ
ျပည္ ျပည္္တြင္း အသြားအျပန္ခရီး အေခါက္အေရအတြက္ မည္မ်ွရွိေလျပီမသိ။
အခုသြားေလယာဥ္က ဘယ္ရပ္ဌာေနဘယ္ဆီသုိ႔ေရာက္ေနျပီမသိ...။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြ ဆီသို႔
ျပတင္းေပါက္၀တြင္ထုိင္ရေသာရသသည္ အျခားေသာေနရာမ်ားထက္ ေလယာဥ္ခရီးျဖင္႔သြားရာ
တြင္တမ်ဳိးထူးၿခားသည္ဟုသူထင္သည္။ေလယာဥ္၏ၿပတင္းေပါက္၀ကေနကမၻာေၿမကိုအေပၚစီးကေနၿမင္
ခြင့္ရသည္။ကမၻာေၿမ၏လွပေသာၿမင္ကြင္းအခ်ဴိ႕ကိုရူၾကည္႕ခြင့္ရသည္။ေကာက္ေကြ႕စြာစီးဆင္ေနေသာျမစ္
ေခ်ာင္းမ်ားကေျမြေတြေျပးေနသည့္အလား ထင္မွတ္ရသည္။
ျဖူေဖြးသန္ရွင္းေသာတိမ္တုိက္မ်ား၊အခ်ိဳ႕ေသာတိမ္တုိက္မ်ားက ေလယာဥ္ျပတင္းေပါက္ကေန
ပြတ္ကာသပ္ကာ၊ဇာပ၀ါျဖဴပုိင္းေလးျဖင္႔ကလူက်ီစယ္သြားသလုိမ်ိဳး၊ ထုိေၾကာင္႔ေလယာဥ္ေပၚတက္လုိက္
ျပီဆုိလှွ်င္ သူ ျပတင္းေပါက္ရှိရာဘက္ကုိေရြးခ်ယ္မိတတ္သည္။
သည္ေန႔ Forker Jet ေလေယာဥ္၏အျမန္နှုန္းသည္မည္မ်ွရွိသည္မသိ၊ေလယာဉ္ကြင္းကပ်ံတက္
သည္လုိက္သည္ႏွင္႔ တုန္လွဳပ္မွဳမြမ္းၾကပ္မွဳမ်ားကုိပါတပါတည္းေခၚေဆာင္လာသည္။မဂၤလာဒုံေလဆိပ္အ
ေဆာက္အဦတုိ႔သည္ျဖည္းျဖည္း၀ပ္၍ဝပ်၍ေလယာဥ္မယ္၏ခရီးဦးၾကိဳဆုိမွဳအသက္ကယ္သရုပ္ျပျမင္ကြင္း
ေအာက္တြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔သည္။
ျမစ္ေခ်ာင္း၊လယ္ကြင္း စသည္ရွဳခင္းမ်ားကုိ ခႏၶာကုိယ္ကုိေစာင္းကာ ျပတင္းေပါက္ကခြာၾကည္႔ေတာ႔ ဘဲဥပုံသ႑ာန္မွန္ေဘာင္ျဖင္႔ကြပ္ထားေသာ ရွုခင္းဓာတ္ပုံတစ္ပုံသဖြယ္။
ေလာကတြင္တည္ရွိေနေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားသည္ သာ၀အတုိင္းလွပေန၏။သဘာ၀ကုိသဘာ၀
အတုိင္းရုွျမင္မိပါက လည္းသဘာ၀တရားသည္ ရသအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိေပးစြမ္းလ်ွက္ရွိပါ၏။
သဘာ၀တရားအေပၚ အက်ဳိး အျမတ္ဟူေသာကာလာစုံျခယ္သ၍ ၾကည္႔ရွဳ ပါကသဘာ၀တရားသည္
သဘာ၀အတုိင္းမလွပေတာ႔ ၊ရသအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိလည္းမေပးစြမ္းႏုိင္ေတာ႔ဟု သူျမင္မိသည္။အက်ဳိးအျမတ္ကုိ
ေရွ႕တန္းတင္လာၾကေသာေၾကာင္႔ လည္း သဘာ၀တရားသည္တေန႔တျခားဆုတ္ယုတ္လာ၏။ပ်က္စီးလာ
၏။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိထိန္းသိမ္းၾကမွသာလ်ွင္ သက္ရွိေတြေရာ သက္မဲ႔ေတြပါလွပလာႏုိင္မည္။
သူျမင္ေနရေသာ ကမၻာေျမၾကီးသည္ လူသားေတြအတြက္ေျမက္မ်ားစြာေသာ သယံဇာတမ်ားကုိ
ထုတ္ေပး၏။ကမၻာမှာ သတ္တၱဳေတြကုိတစ္နှစ်အတြင္းသံသတၱဳေပါင္းသန္း ၇၀၀ ေက်ာ္ထုတ္ေပးသည္ဟုမှတ္
သားဖူး၏။
ထုိေၾကာင္ကမၻာေျမၾကီးသည္ သတၱဳမ်ားစြာတုိ၏သုိေလွာင္ရာဂုိေတာင္ၾကီးျဖစ္ေနသည္။အေဆာက္
အဦေတြအတြက္လည္းကမၻာၾကီးကထုတ္လုပ္ေပးသည္။ေက်ာက္ေတြ၊ထုံးေတြ၊ဘိလပ္ေျမေတြ၊ရႊံ႔ေတြက
ရတဲ႔အုတ္ေတြ၊သဲေတြကရတဲ႔မွန္ေတြ၊ဖန္ထည္ပစၥည္းေတြ၊ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာအျဖစ္နဲ႔ေက်ာက္မီးေသြး
ေတြ၊ေရနံေတြ၊သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြ အုိ..စုံလုိ႔ ..စုံလုိ႔...။
သဘာ၀သယံဇာတေတြ ျဖစ္ထြန္းလာဖုိ႔ ႏွင္ေထာင္ေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာၾကာသည္ဟုလည္းမွတ္
သားဖူး၏။ထုိႏွစ္ေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာမွျဖစ္ထြန္းလာေသာ သယံဇာတေတြကုိ အလြန္ျမန္ေသာ
နှုန္းျဖင္႔ထုတ်ယူ သုံးစွဲေနၾကသည္။ သယံဇာတေတြကုန္ခမ္းျမန္သြားမည္မှာစုိးရိမ္စရာ။
ကမၻာၾကီးကုိအက်ိဳး အျမတ္အေနျဖင္႔ၾကည႔္လုိက္ေတာ႔ လည္း ကမၻာၾကီးနွင္႔ သဘာ၀တရားၾကီးသည္ သဘာ၀အတုိင္းလွပျခင္းမရွိေတာ႔၊ခ်ိနဲ႔အားနည္းေနေသာလူမမာတစ္ေယာက္ပမာ..။
သူေဘးထိုင္ခုံ တြင္ထိုင္ေနေသာ ဦးမ႑လ ကေတာ႔မ်က္စိစိစုံမှိတ်ကာ မလှုပ်မရှက္ျငိမ္သက္စြာထုိင္
ေနသည္။ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြပဲပြားမ်ားေနသလား ..။အိပ္ပဲေပ်ာ္ေနသလားမသိ..၊
ေလယာဉ္သည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္ကုိျဖတ္သန္းေနေလျပီ။
ရခုိင္ေဒသသည္သူဇာတိေနထုိင္ခဲ႔ရာတနသၤာရီေဒသကဲ႔သုိ႔ ကန္းရုိးတန္းေဒသျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ရခုိင္ျပည္နယ္ေျမာက္ဖ်ားနတ္ျမစ္၀မွ တနသၤာရီေတာင္ဘက္အစြန္း ေကာ႔ေသာင္း
(ဘုရင္႔ေနာင္အငူ)အထိ ကန္းရုိးတန္းမုိင္ေပါင္း ၁၂၀၀၊ကြ်န္းေပါင္း ၁၀၀၀ ရွိသည္ဟုသူမွတ္သားဖူးသည္။
ရခုိင္ေဒသသည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္နှင္႔ထိစပ္ေနသည္။ရခုိင္ေဒသကြ်န္းၾကီး ၄၄ကြ်န္းရှိသည္ ။
တနသၤာရီေဒသကား ကပၸလီပင္လယ္နှင္႔ ထိစပ္ေနသည္။တနသၤာရီကန္းရုိးတန္းတြင္ ကြ်န္းေပါင္း ၈၁၆
ကြ်န္းရှိသည္။ ျမိတ္ကြ်န္းစု တစ္ခုတည္းပင္ ၈၄၀ ကြ်န္းပါ၀င္ေနသည္။
အဂၤလိပ္လက္ထက္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲအျပီး ရ ႏၱပုိစာခ်ဳပ္အရ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္၊ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၆-ရက္
ေန႔တြင္ ရခုိင္ေရာ၊ တနသၤာရီပါျဗိတိသ်ွလက္ေအာက္သုိ႔က်ေရာက္ခဲ႔သည္မွာလည္းအတူတူပင္ျဖစ္ေနသည္။
တိမ္ထုမ်ားသည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ အေပၚတြင္လႊင္႔ေမ်ွာေနသည္။ေလယာဥ္သည္ တိမ္ထုအတြင္းသုိ႔
ျဖတ္သန္းရသည္႔အခါမ်ဳိးတြင္ တုန္ခါသြား၏။
သူသည္ ရွုျမင္ကြင္းမ်ားကုိၾကည္႔ရွုျခင္းမွ ရပ္တန္႔လ်ွက္ျငိမ္သက္စြာလုိက္ပါလာေသာ္လည္း စိတ္အစဥ္
သည္ရခုိင္ကမ္းရုိးတန္းႏွင္႔တနသၤာရီကန္းရုိးတန္းမ်ားဆီသုိ႔လႊင္႔ေျမာလ်ွက္..။သုိ႔ရာတြင္ၾကာၾကာမေနႏုိင္
ျပတင္းေပါက္ကေန ၾကည္႔လုိစိတ္ကႏုိးၾကားလာျပန္၏။ ပင္လယ္ျပာၾကီးႏွင္႔ ေတာင္တန္းၾကီးေတြကုိေတြ႔ျမင္
ေနရျပီ။ရခုိင္ကမ္းေျမာင္ေဒသဆုိသည္မွာ သည္ဟာကုိေခၚလားမသိ..။
၁၅-မီနစ္ခန္႔ေလာက္အၾကာ ၾကက္လွွ်ာစြန္းကဲ႔သုိ႔ ထုိးထြက္ေနေသာ အစြန္းတစ္ခုကုိေတြရ၏။
“စစ္ေတြပြိဳင္႔ကိုျမင္ရျပီ အင္းေပါက္ဝကိုရေရာက္ပီ ”
ေနာက္ကစကားေၾကာင္႔သူၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ မီးျပတုိက္လုိလုိ တစ္ခုႏွင္႔ ၾကက္လွ်ာစြန္းအထိပ္၌ အ
ေဆာက္အဦမ်ားကုိေတြ႔ရသည္။မီးျပတုိကတစ္ခုကုိလည္းေတြရ၏။မီးျပတုိက္ႏွင္႔ၾကက္လ်ွာစြန္းကုိ
ေရျပင္က်ယ္က ျခားထား၏။ တံငါေလွ၊ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္၊သေဘၤာမ်ားသြာလာေနသည္ကုိလည္းေတြရ
သည္။
ဘယ္ေနရာကပြိဳင္႔ ဘယ္ေနရာကအင္းေပါက္၀ဟုသူမသိ။သူသိသည္မွာစစ္ေတြသုိ႔ေရာက္
ေတာ႔မည္ဟူ၍ူသာလ်ွင္ျဖစ္သည္။
ေလယာဥ္ဆင္းေတာ႔မည္။ဘီးေတြခ်ေနျပီ။ေအာက္ကျမင္ကြင္းကနီးသထက္နီးလာျပီ။အုန္းပင္မ်ားက
အစီအရီ စစ္ေတြျမိဳ႔ဟုမေခၚဘဲ အုန္းေတာျမိဳ႔ဟုေခၚလ်ွင္ပုိ၍ုိသင္႔ေတာ္မည္လားမသိ...။
အရွင္ဓမၼိက(ေလာင္းလုံ)
ဦးပညာဓဇႏွင္႔ စာေရးသူ (ရန္ကုန္ေလဆိပ္အတြင္း )
ဦးမဏ္ဍလ နှင္႔ ဦးပညာဓဇ(ရန်ကုန္ေလဆိပ်အတွင္း)
ရန္ ကုန္မှစစ္ေတြသို႔ ကားျဖင္႔ သြားနိုင္သည္။အမ္းလမ္းဘက္ကေရာ ေတာင္ကုတ္ဘက္ကပါ သြားနိုင္
သည္ဟုဆုိသည္။အမ္းလမ္း ဘက္ကသြားပါစစ္ေတြသုိ႕တုိက္ရုိက္ေရာက္သည္။၂-ရက္ခန္႔သြားရသည္ဆုိ၏။ ေတာင္ကုတ္လမ္း ဘက္ကသြားပါက ေတာင္ကုတ္ကေန စစ္ေတြ သုိ႔သေဘၤာတဆင္႔စီးရသည္ဟုဆုိသည္။
ေလယာဥ္ ျဖင္႔သြားပါက တစ္နာရီ သာသာမ်ွသာစီးရသည္ဟုဆုိသည္။
“ အရွင္ဘုရာတုိ႔က သုံးပါးဆုိေတာ႔ ေလယာဥ္နဲ႔ဆုိရင္ပုိအဆင္ေျပမယ္။ စစ္ေတြေရာက္ရင္ ေခမာမ႑ိဳင္
မွာေက်ာင္းသားသန္းထြန္းရွိတယ္၊ဘူးသီေတာင္သြားဖုိ႔သေဘၤာလက္မွတ္ကအစေက်ာင္း
သားလုပ္ေပးလိမ္႔မယ္ ဟုိေရာက္ရင္တပည္႔ေတာ္ေျပာလုိက္တယ္ေျပာ ”
လာသည္မ်ားကုိ လုိက္စုံစမ္းၾကည္႔ေတာ႔ ပဲခူးေဆာင္တြင္ဦးမုနိႏၵ ေရာက္ေနေၾကာင္းသိရသည္။
ဦးမုနိႏၵ ႏွင္႔သူကတကၠသုိလ္၀င္ခြင္႔ရစဥ္ကအတူတူျဖစ္သည္။ပထမႏွစ္တြင္လည္းအတူတူ၊ပထမႏွစ္ေအာင္
စာရင္းထြက္မွသူက်န္ခဲ႔သည္။ ထုိေၾကာင္႔ ဦးမုနိွႏၵ ကုိ သူသိလုိသည္မ်ားကုိသြားေမးရသည္။
ဦးမုနိႏၵက စစ္ေတြျမိဳ႔ ဗဟုိသာသနာျပုဌာန(ေခမာမ႑ဳိင္ေက်ာင္းင္း) တြင္ ၂-နှစ်သာသာနာျပဳတာ၀န္
ထမ္းေဆာင္ခဲ႔သည္။သည္နှစ်ဘြဲ႔ယူမည္။
သာသနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)မွ ရခုိင္ျပည္နယ္သုိ႔ သာသာနာျပဳတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္တာ၀န္
က်သည္မွာ ၆-ပါးျဖစ္သည္။ဘူးသီးေတာင္ ၁-ပါး၊ေမာင္ေတာ ၁-ပါး၊ ေျမပုံ ၂-ပါး၊ေက်ာက္ေတာ္
၂-ပါး တုိ႔ျဖစ္သည္။ သည္ဌာနမ်ားသုိ႔ စစ္ေတြကတဆင္႔သြားၾကရသည္။ခ်င္းျပည္နယ္၊ပလက္၀သုိ႔တာ၀န္
က် သူမ်ားလည္း စစ္ေတြကတဆင္႔သြားၾကရသည္။
“ သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ မိမိတာဝန္ရာသာသနာျပဳဌာနအသီးသီးသုိ႔ ၁၃၆၉ခုနွစ္၊
နေတၱာ္လျပည္႔ေက်ာ္ (၄)ရက္၊(၂၈-၁၂-၂၀၀၇)ရက္ေန႔အရာက္ ၾကြၾက၍ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေရာက္ရွိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေၾကာင္းအစီရင္ခံစာကို သက္ဆိုင္ရာဗဟုိေခါင္းေဆာင္ ဆရာေတာ္၊ ၿမိဳ႕နယ္
ေအးခ်မ္းသာယာေရးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီႏွင့္ၿမိဳ႕နယ္သာသနာေရးဦးစီးအရာရွိတို႔၏ေထာက္ခံခ်က္မ်ားႏွင့္
အတူေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳ ၾသ၀ါဒါစရိယအဖြဲ႔၊ကမၻာေအး၊ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ေပးပို႔ေလွ်ာက္ထားရမည္
ျဖစ္ပါသည္။ ” ဟုရုံးအမိန္႔စာကလည္းပါေသးသည္။
သူႏွင္႔အတူတူသြားမည္႔အေဖၚမ်ားကုိ လုိက္ရွာၾကည္႔ေတာ႔ ေမာင္ေတာျမိဳ႔နယ္၊ဖား၀ပ္ေခ်ာင္း
သာသနာျပဳဌာနတြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္႔ဦးပညာဓဇႏွင္႔ေျမပုံျမိဳ႔နယ္၊ေမာင္ရွင္သာသနာျပဳဌာနတြင္
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည္႔ ဦးမ႑လ တုိ႔ ႏွစ္ပါးကုိရသည္။အျခားသာသနာျပုဌာနကမည္သည္႔အခ်ိန္
သြားၾကမည္မသိ။
သူတုိ႔သုံးပါးကေတာ႔ (၂၃-၁၂-၂၀၀၇)ရက္ေန႔တြင္ ေလယာဥ္ျဖင႔္သြားၾကရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
သာသနာျပဳ ဌာနတြင္ အစစအရာရာ ခက္ခဲမည္ဟုသူသိထားသည္။ထုိ႔ေၾကာင္႔လည္းၾကာရွည္ခံ
မည္႔ အစားအစာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ထား၀ယ္ငပိ ၅-ပိႆာ လည္းပါသည္။
ပဲခူးျမိဳ႕တြင္ေနေထုိင္ၾကသည္႔ရဟန္းဒါယကာ၊ဒါယိကာမမ်ားနှင္႔အျခားတကာတကာမ်ားလှူဒါန္းေသာ
ပစၥည္းမ်ား၊ေဆးမ်ား၊ ေစာင္၊ျခင္ေထာင္စေသာ အသုံးေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကုိ အိပ္ထဲထည္႕ၾကည္႔ေတာ႔
အိတ္ၾကီးႏွစ္လုံးအျပည္႔ ျဖစ္ေနသည္။ သူ၏လက္ဆြဲအိတ္ပါဆုိလ်ွင္ ပစၥည္းကသုံးခု ျဖစ္ေနသည္။
ဦးမ႑လ တုိ႔တြင္ကားမည္မ်ွပါေလမည္မသိ။
၂၃-၁၂-၂၀၀၇၊ တနဂၤေႏြေန႔
စစ္ေတြသုိ႔သြားမည္႔ေန႔၊ေလယာဥ္ကြင္းခ်ိန္းက ၁၁း၂၀ နာရီျဖစ္သည္။ေလယာဥ္လက္မွတ္
တန္ဘုိးက တပါး ၃၇၀၀၀ိ/ေပးရသည္။ ကုိ၀င္းေဇာ္ဦးက ေလယာဥ္ကြင္းကုိကားျဖင္႔လုိက္ပုိ႔ေပးမည္ ဟုေျပာထားေသာေၾကာင္႔ ပစၥည္းထုပ္မ်ားကုိ ကခ်င္ေဆာင္ေအာက္ဆုံးထပ္ သုိ႔ပုိ႔ထားလုိက္သည္။
ဦးမ႑လတုိ႔ႏွစ္ပါး တြင္လည္းအိပ္ၾကီးကတစ္အိပ္စီ၊နင္႔ကားေနသည္။ငပိထည္႔ထားေသာ သူ႔အိတ္္ကပုိေလးေနေသးသည္း။
၁၀-နာရီထုိးဖုိ႔ ၁၅မီနစ္အလုိတြင္ ေန႔ဆြမ္းကုိ ကခ်င္ေဆာင္မွာပင္ဘုဥ္းေပးလုိက္ၾကသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေလယာဥ္ကြင္းသုိ႔ေရာက္သည္မွာ ၂-နာရီရွိေနျပီီ။နံရံေပၚတြယ္ကပ္ေနေသာနာရီကုိၾကည္႔လုိက္
ေတာ႔ ေန႔လည္ ၁း၃၀ နာရီရွိျပီ ။အနားကျဖတ္လာေသာ၀န္ထမ္းတစ္ဦးကုိ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ စစ္ေတြသုိ႔သြား
မည္႔ေလယာဥ္မွာ ေကာ႔ေသာင္းကျပန္မရာက္ေသးဟုဆုိသည္။
ယခုႏွစ္(၂၀၀၇)စတုတၳႏွစ္စာေမးပြဲအျပီးေလယာဥ္ရီးျဖင္႔ထား၀ယ္သုိ႔သြားခဲ႔စဥ္ကအျဖစ္ရပ္ေလး
ကုိအမှတ်ရမိသည္။
ရန္ကုန္မှ ထားဝယ္သို့ Jet ေလေယာဥ္ျဖင္႔သြားပါက ၄၅ မီနစ္ခန္႔ကြာသည္။ Forker ေလယာဥ္ဆုိပါက ၁-နာရီ ခြဲခန္႔ၾကာတတ္သည္။ထုိေန႔က သူစီးေသာေလယာဥ္မွာ Jet ျဖစ္သည္။ ေလယာဥ္သည္ ေ၀ဟင္တြင္
ပ်ံသန္းလာခဲ႔သည္မွာ ၃၅ မီနစ္ခန္႔ ရွိမည္ထင္သည္။ေတာင္တန္းၾကီးမ်ားႏွင္႔ကမ္းရိုးတန္းကုိပင္ျမင္လာေန
ရျပီ ။
ကမ္းေျခသုိ႔ဦးတုိက္ေျပး၀င္လာေနေသာ လွဳိင္းေခါင္းျဖဴေလးမ်ားကုိပင္ ျပတင္းေပါက္ကေနေတြ႔ျမင္ေနရျပီ။ ေလယာဥ္တရိပ္ရိပ္နိမ္႔ဆင္းလာသည္။ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းေပၚတည္ၾကည္ျငိမ္သက္စြာသီတင္းသုံးေန
ေသာ ေစတီေတာ္ေလးေတြကုိပင္ထင္ထင္ရွာရွားျမင္ေနရျပီ။ ထုိစဥ္ေလယာဥ္၏ စပီကာမွ ေလယာဥ္မယ္၏ ခ်ဳိသာေသာ စကားသံထြက္ေပၚလာ၏။ထုိစကားသံထဲတြင္ ခရီးသြားတုိ႔အား “ဟင္” ခနဲျဖစ္သြားေစသည္မွာ-
“အခုဆုိရင္ စစ္ေတြေလဆိပ္သုိ႔ ဆင္းသက္ပါေတာ႔မယ္” ဟူေသာစကားပင္ျဖစ္ပါသည္။ေနာက္မွထား၀ယ္ေလဆိပ္သုိ႔ ဆင္းသက္ပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္းျပန္ေျပာ၏။
အခုသူတုိ႔သြားမည္႔ခရီးစဥ္က စစ္ေတြ မ်ွသာ။သူတုိ႔ကုိတင္ေဆာင္မည္႔ ေလယာဥ္က သည္ေန႔ ျမန္မာ
ျပည္ ျပည္္တြင္း အသြားအျပန္ခရီး အေခါက္အေရအတြက္ မည္မ်ွရွိေလျပီမသိ။
အခုသြားေလယာဥ္က ဘယ္ရပ္ဌာေနဘယ္ဆီသုိ႔ေရာက္ေနျပီမသိ...။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြ ဆီသို႔
ျပတင္းေပါက္၀တြင္ထုိင္ရေသာရသသည္ အျခားေသာေနရာမ်ားထက္ ေလယာဥ္ခရီးျဖင္႔သြားရာ
တြင္တမ်ဳိးထူးၿခားသည္ဟုသူထင္သည္။ေလယာဥ္၏ၿပတင္းေပါက္၀ကေနကမၻာေၿမကိုအေပၚစီးကေနၿမင္
ခြင့္ရသည္။ကမၻာေၿမ၏လွပေသာၿမင္ကြင္းအခ်ဴိ႕ကိုရူၾကည္႕ခြင့္ရသည္။ေကာက္ေကြ႕စြာစီးဆင္ေနေသာျမစ္
ေခ်ာင္းမ်ားကေျမြေတြေျပးေနသည့္အလား ထင္မွတ္ရသည္။
ျဖူေဖြးသန္ရွင္းေသာတိမ္တုိက္မ်ား၊အခ်ိဳ႕ေသာတိမ္တုိက္မ်ားက ေလယာဥ္ျပတင္းေပါက္ကေန
ပြတ္ကာသပ္ကာ၊ဇာပ၀ါျဖဴပုိင္းေလးျဖင္႔ကလူက်ီစယ္သြားသလုိမ်ိဳး၊ ထုိေၾကာင္႔ေလယာဥ္ေပၚတက္လုိက္
ျပီဆုိလှွ်င္ သူ ျပတင္းေပါက္ရှိရာဘက္ကုိေရြးခ်ယ္မိတတ္သည္။
သည္ေန႔ Forker Jet ေလေယာဥ္၏အျမန္နှုန္းသည္မည္မ်ွရွိသည္မသိ၊ေလယာဉ္ကြင္းကပ်ံတက္
သည္လုိက္သည္ႏွင္႔ တုန္လွဳပ္မွဳမြမ္းၾကပ္မွဳမ်ားကုိပါတပါတည္းေခၚေဆာင္လာသည္။မဂၤလာဒုံေလဆိပ္အ
ေဆာက္အဦတုိ႔သည္ျဖည္းျဖည္း၀ပ္၍ဝပ်၍ေလယာဥ္မယ္၏ခရီးဦးၾကိဳဆုိမွဳအသက္ကယ္သရုပ္ျပျမင္ကြင္း
ေအာက္တြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔သည္။
ျမစ္ေခ်ာင္း၊လယ္ကြင္း စသည္ရွဳခင္းမ်ားကုိ ခႏၶာကုိယ္ကုိေစာင္းကာ ျပတင္းေပါက္ကခြာၾကည္႔ေတာ႔ ဘဲဥပုံသ႑ာန္မွန္ေဘာင္ျဖင္႔ကြပ္ထားေသာ ရွုခင္းဓာတ္ပုံတစ္ပုံသဖြယ္။
ေလာကတြင္တည္ရွိေနေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားသည္ သာ၀အတုိင္းလွပေန၏။သဘာ၀ကုိသဘာ၀
အတုိင္းရုွျမင္မိပါက လည္းသဘာ၀တရားသည္ ရသအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိေပးစြမ္းလ်ွက္ရွိပါ၏။
သဘာ၀တရားအေပၚ အက်ဳိး အျမတ္ဟူေသာကာလာစုံျခယ္သ၍ ၾကည္႔ရွဳ ပါကသဘာ၀တရားသည္
သဘာ၀အတုိင္းမလွပေတာ႔ ၊ရသအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိလည္းမေပးစြမ္းႏုိင္ေတာ႔ဟု သူျမင္မိသည္။အက်ဳိးအျမတ္ကုိ
ေရွ႕တန္းတင္လာၾကေသာေၾကာင္႔ လည္း သဘာ၀တရားသည္တေန႔တျခားဆုတ္ယုတ္လာ၏။ပ်က္စီးလာ
၏။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိထိန္းသိမ္းၾကမွသာလ်ွင္ သက္ရွိေတြေရာ သက္မဲ႔ေတြပါလွပလာႏုိင္မည္။
သူျမင္ေနရေသာ ကမၻာေျမၾကီးသည္ လူသားေတြအတြက္ေျမက္မ်ားစြာေသာ သယံဇာတမ်ားကုိ
ထုတ္ေပး၏။ကမၻာမှာ သတ္တၱဳေတြကုိတစ္နှစ်အတြင္းသံသတၱဳေပါင္းသန္း ၇၀၀ ေက်ာ္ထုတ္ေပးသည္ဟုမှတ္
သားဖူး၏။
ထုိေၾကာင္ကမၻာေျမၾကီးသည္ သတၱဳမ်ားစြာတုိ၏သုိေလွာင္ရာဂုိေတာင္ၾကီးျဖစ္ေနသည္။အေဆာက္
အဦေတြအတြက္လည္းကမၻာၾကီးကထုတ္လုပ္ေပးသည္။ေက်ာက္ေတြ၊ထုံးေတြ၊ဘိလပ္ေျမေတြ၊ရႊံ႔ေတြက
ရတဲ႔အုတ္ေတြ၊သဲေတြကရတဲ႔မွန္ေတြ၊ဖန္ထည္ပစၥည္းေတြ၊ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာအျဖစ္နဲ႔ေက်ာက္မီးေသြး
ေတြ၊ေရနံေတြ၊သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ေတြ အုိ..စုံလုိ႔ ..စုံလုိ႔...။
သဘာ၀သယံဇာတေတြ ျဖစ္ထြန္းလာဖုိ႔ ႏွင္ေထာင္ေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာၾကာသည္ဟုလည္းမွတ္
သားဖူး၏။ထုိႏွစ္ေပါင္းသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာမွျဖစ္ထြန္းလာေသာ သယံဇာတေတြကုိ အလြန္ျမန္ေသာ
နှုန္းျဖင္႔ထုတ်ယူ သုံးစွဲေနၾကသည္။ သယံဇာတေတြကုန္ခမ္းျမန္သြားမည္မှာစုိးရိမ္စရာ။
ကမၻာၾကီးကုိအက်ိဳး အျမတ္အေနျဖင္႔ၾကည႔္လုိက္ေတာ႔ လည္း ကမၻာၾကီးနွင္႔ သဘာ၀တရားၾကီးသည္ သဘာ၀အတုိင္းလွပျခင္းမရွိေတာ႔၊ခ်ိနဲ႔အားနည္းေနေသာလူမမာတစ္ေယာက္ပမာ..။
သူေဘးထိုင္ခုံ တြင္ထိုင္ေနေသာ ဦးမ႑လ ကေတာ႔မ်က္စိစိစုံမှိတ်ကာ မလှုပ်မရှက္ျငိမ္သက္စြာထုိင္
ေနသည္။ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြပဲပြားမ်ားေနသလား ..။အိပ္ပဲေပ်ာ္ေနသလားမသိ..၊
ေလယာဉ္သည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္ကုိျဖတ္သန္းေနေလျပီ။
ရခုိင္ေဒသသည္သူဇာတိေနထုိင္ခဲ႔ရာတနသၤာရီေဒသကဲ႔သုိ႔ ကန္းရုိးတန္းေဒသျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ရခုိင္ျပည္နယ္ေျမာက္ဖ်ားနတ္ျမစ္၀မွ တနသၤာရီေတာင္ဘက္အစြန္း ေကာ႔ေသာင္း
(ဘုရင္႔ေနာင္အငူ)အထိ ကန္းရုိးတန္းမုိင္ေပါင္း ၁၂၀၀၊ကြ်န္းေပါင္း ၁၀၀၀ ရွိသည္ဟုသူမွတ္သားဖူးသည္။
ရခုိင္ေဒသသည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ျပင္နှင္႔ထိစပ္ေနသည္။ရခုိင္ေဒသကြ်န္းၾကီး ၄၄ကြ်န္းရှိသည္ ။
တနသၤာရီေဒသကား ကပၸလီပင္လယ္နှင္႔ ထိစပ္ေနသည္။တနသၤာရီကန္းရုိးတန္းတြင္ ကြ်န္းေပါင္း ၈၁၆
ကြ်န္းရှိသည္။ ျမိတ္ကြ်န္းစု တစ္ခုတည္းပင္ ၈၄၀ ကြ်န္းပါ၀င္ေနသည္။
အဂၤလိပ္လက္ထက္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲအျပီး ရ ႏၱပုိစာခ်ဳပ္အရ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္၊ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၆-ရက္
ေန႔တြင္ ရခုိင္ေရာ၊ တနသၤာရီပါျဗိတိသ်ွလက္ေအာက္သုိ႔က်ေရာက္ခဲ႔သည္မွာလည္းအတူတူပင္ျဖစ္ေနသည္။
တိမ္ထုမ်ားသည္ ဘဂၤလားပင္လယ္ အေပၚတြင္လႊင္႔ေမ်ွာေနသည္။ေလယာဥ္သည္ တိမ္ထုအတြင္းသုိ႔
ျဖတ္သန္းရသည္႔အခါမ်ဳိးတြင္ တုန္ခါသြား၏။
သူသည္ ရွုျမင္ကြင္းမ်ားကုိၾကည္႔ရွုျခင္းမွ ရပ္တန္႔လ်ွက္ျငိမ္သက္စြာလုိက္ပါလာေသာ္လည္း စိတ္အစဥ္
သည္ရခုိင္ကမ္းရုိးတန္းႏွင္႔တနသၤာရီကန္းရုိးတန္းမ်ားဆီသုိ႔လႊင္႔ေျမာလ်ွက္..။သုိ႔ရာတြင္ၾကာၾကာမေနႏုိင္
ျပတင္းေပါက္ကေန ၾကည္႔လုိစိတ္ကႏုိးၾကားလာျပန္၏။ ပင္လယ္ျပာၾကီးႏွင္႔ ေတာင္တန္းၾကီးေတြကုိေတြ႔ျမင္
ေနရျပီ။ရခုိင္ကမ္းေျမာင္ေဒသဆုိသည္မွာ သည္ဟာကုိေခၚလားမသိ..။
၁၅-မီနစ္ခန္႔ေလာက္အၾကာ ၾကက္လွွ်ာစြန္းကဲ႔သုိ႔ ထုိးထြက္ေနေသာ အစြန္းတစ္ခုကုိေတြရ၏။
“စစ္ေတြပြိဳင္႔ကိုျမင္ရျပီ အင္းေပါက္ဝကိုရေရာက္ပီ ”
ေနာက္ကစကားေၾကာင္႔သူၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ မီးျပတုိက္လုိလုိ တစ္ခုႏွင္႔ ၾကက္လွ်ာစြန္းအထိပ္၌ အ
ေဆာက္အဦမ်ားကုိေတြ႔ရသည္။မီးျပတုိကတစ္ခုကုိလည္းေတြရ၏။မီးျပတုိက္ႏွင္႔ၾကက္လ်ွာစြန္းကုိ
ေရျပင္က်ယ္က ျခားထား၏။ တံငါေလွ၊ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္၊သေဘၤာမ်ားသြာလာေနသည္ကုိလည္းေတြရ
သည္။
ဘယ္ေနရာကပြိဳင္႔ ဘယ္ေနရာကအင္းေပါက္၀ဟုသူမသိ။သူသိသည္မွာစစ္ေတြသုိ႔ေရာက္
ေတာ႔မည္ဟူ၍ူသာလ်ွင္ျဖစ္သည္။
ေလယာဥ္ဆင္းေတာ႔မည္။ဘီးေတြခ်ေနျပီ။ေအာက္ကျမင္ကြင္းကနီးသထက္နီးလာျပီ။အုန္းပင္မ်ားက
အစီအရီ စစ္ေတြျမိဳ႔ဟုမေခၚဘဲ အုန္းေတာျမိဳ႔ဟုေခၚလ်ွင္ပုိ၍ုိသင္႔ေတာ္မည္လားမသိ...။
အရွင္ဓမၼိက(ေလာင္းလုံ)
ဦးပညာဓဇႏွင္႔ စာေရးသူ (ရန္ကုန္ေလဆိပ္အတြင္း )
ဦးမဏ္ဍလ နှင္႔ ဦးပညာဓဇ(ရန်ကုန္ေလဆိပ်အတွင္း)