ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း
ရန္ကုန္ညက
ခဏခဏ အိပ္ယာကႏုိးေစခဲ့..။
တဝီတဝီျမည္ေနတဲ့
ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္ ေတြၾကား
လမ္းေလ်ွာက္ေနရတဲ့
ငါ့ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက
ဖန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႕ျဖစ္သြား..။
ေႂကြက်လာတဲ့
သစ္႐ြက္ တစ္႐ြက္က
ကမၻာႀကီးရဲ႕
ေရခ်ိန္ျဖစ္ေနခဲ့..။
စိတ္ေတြကုိ ထုတ္ပုိးရင္း
စိ္တ္ေတြက အလုိလုိဂုတ္ခ်ဳိး
ပုတ္သုိးသြားတဲ့
မွဳန္႔ဖက္ထုပ္ တစ္ထုပ္မွမဟုတ္ပဲ..။
ငါေလ...
စိတ္ေတြကုိျပန္လည္ထုပ္ပုိး
ျပန္လည္ ဆယ္ယူရင္း
ေျခလွမ္းေတြကုိ
စီးေမ်ာလုိက္မယ္..။
ငါဟာ ခရီးသြားပဲေလ..။
အရွင္ဓမၼိက(ေလာင္းလုံ)
့