ကံ အေၾကာင္း တေစ႔တေစာင္း

 

                                                

              

      ကံအေၾကာင္းကုိေတြးမိတုိင္း ကံရဲ႕အက်ဳိးးေပးပုံေတြကုိ အေမးခံရတုိင္း ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကုိ သတိ တရ ေျပာျဖစ္တယ္။

    ပုံျပင္လုိ႔ဆုိတာထက္ ပုံ၀တၳဳသာဓကလုိ႔ ဆုိရင္ ပုိျပီးေတာ႔ မွန္လိမ္႔္မယ္ထင္တယ္။ သာဓကပုံ၀တၳဳေလး ေတြဟာ မွတ္သားရလြယ္ကူျပီး ဆုိလုိခ်က္ သခၤန္းစာေတြေလးေတြကုိလည္း ထုတ္ယူႏုိင္ရင္ထုတ္ယူႏုိင္ သ ေလာက္ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြကလည္း မ်ားပါတယ္။

     တစ္ခါက ရင္းႏွွီးတဲ႔ တကာတစ္ေယာက္ မိမိေနတဲ႔ေက်ာင္းေဆာင္ကုိ လာရင္း စကားစပ္မိတာနဲ႔ တကာ က-

   “ ဦးဇင္း တပည္႔ေတာ္တုိ႔က လူေလာကမွာ က်င္လည္ေနရေတာ႔  လူေတြရဲ႕အေၾကာင္းပုိျပီးသိရပါသတဲ႔ တပည္႔ေတာ္ ျမင္ေနရ သိေနရတဲ႔ လူမွဳပတ္၀န္းက်င္ေတြထဲမွာ တစ္ခ်ဳိ႕က ေကာင္းတာလုပ္ျပီး ေကာင္းက်ဳိး ေတြမရတဲ႔အျပင္ ဒုကၡေတြတသီၾကီး၀င္လာရတာေတြ တစ္ခ်ဳိ႕က မေကာင္းတာေတြလုပ္ျပီးၾကီး ပြားခ်မ္းသာ ေနၾကတာေတြကုိ ျမင္ရေတာ႔ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ႔တဲ႔ “ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေသာသူသည္ ေကာင္း ေသာအက်ိဳးကိုခံစားရ၏။ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကိုျပဳေလ့ရွိေသာသူသည္မေကာင္းမႈအကုသိုလ္၏ အက်ိဳးကိုိ ခံစားရ၏။ ” ဆုိတဲ႔ စကားကုိနားမလည္ ျဖစ္ရပါသတဲ႔  သူေတြျမင္ေနရတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ သာဓ က ျပဳျပီးေျပာလာပါတယ္။

     တကာေျပာျပီးတာနဲ႔ မိမိရဲ႕ဦးေႏွာက္ထဲကုိ အဦးဆုံး၀င္ေရာက္တာက မွတ္သား ဖူးခဲ႔တဲ႔ ပုံ၀တၳဳ ေလးတစ္ ခုပါ။   ဒီ ပုံ၀တၳဳေလးကုိပဲ တကာကုိ အရင္ေျပာမိတယ္။ 

     “ တခါက အရက္သမားတစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ႔ အရက္သမားဆုိတဲ႔အတုိင္း သူ႔ရဲ႕အေဖာ္မြန္ ဆုိ တာဟာ အရက္ပါပဲ႔တဲ႔ ၊ အရက္သမားဆုိေပမဲ႔ သူ႔မွာအတတ္ပညာတစ္ရွိတယ္။ သူဟာခဲ တစ္ လုံး ကုိ ေကာင္းကင္ ထက္ကုိ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔အထိ ေတာ္ေတာ္ျမင္႔ျမင္႔ ေရာက္ေအာင္ပစ္ႏုိင္တာ။

      တေန႔မွာေတာ႔ အရက္မူးျပီး ေကာင္းကင္ထက္ကုိခဲတစ္လုံး ပစ္တင္လုိကျပီး။ မူးမူးနဲ႔ လမ္းဆက္ ေလ်ာက္လာရင္းက ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ႔ ရဟန္းေတာ္တပါးနဲ႔ေတြ႕တယ္။ ဒီအခါ အရက္သမား က စဥ္း စား တယ္ “ သူမ်ားေတြမွာေတာ႔ သာသနာေဘာင္၀င္ျပီးရဟန္းျပဳလုိ႔..၊ ငါ႔မွာေတာ႔ အကုသုိလ္ေတြ မ်ား လုိက္ တာ ..၊ ဒီအတုိင္းေနလုိ႔ကေတာ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး ကုသုိလ္ရေအာင္လုပ္အုံးမွာပဲ ဆုိျပီး ရဟန္းကုိ သုံးၾကိမ္ဦး ခ် ကန္ေတာ႔လုိက္တယ္။

      အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူေစာေစာက သူပစ္တင္လုိက္တဲ႔ ခဲဟာသူ႕ေခါင္းေပၚကုိ တည္႔တည္႔က်လာေတာ႔ တာပဲ။ အဲဒၤီ အခါမွာ အရက္သမားက အရမ္းစိတ္ဆုိးသြားျပီး -

     “ ၾကည္႔စမ္း ဒီေလာကၾကီးကရုိင္းလုိက္တာ ေျပာင္းျပန္ၾကီး မူးရစ္ယမ္းကားျပီး အကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေန တုန္းကေတာ႔ ငါ႔ကုိ ဘယ္သူမွ မေစာ္ကားရဲဘူး၊ ဒီၤေလာက္နာက်င္တဲ႔ ေ၀ဒနာလည္းမခံစား ရဖူးဘူး၊ အခု ကု သုိလ္ေကာင္းမွဳလည္းလုပ္္ေရာ နာလုိက္တာ ထိပ္ပါေပါက္သြားတယ္။ ေဟာဒီေလာ ကၾကီးဟာ ေျပာင္း ျပန္ ၾကီး၊ အကုသုိလ္လုပ္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္တယ္။ ကုသုိလ္လုပ္ေတာ႔ အကုသုိလ္ျဖစ္ တယ္” ဆုိျပီ းေၾကြး ေၾကာ္ တယ္။

     အဲဒီအခါ ရဟန္းေတာ္ကလဲ ခဏစဥ္းစားျပီး အခုလုိေျပာလုိက္တယ္။

    “ ခဲလုံးဟာ အလြန္ျမင္႔တဲ႔ အရပ္က က်လာတာေတြရတယ္ ဒကာ..။ ဒီနားတစ္၀ုိက္မွာ ခဲလုံးကုိ ေတာ္ ေတာ္အျမင္႔ေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူပစ္ႏုိင္သလဲ” လုိ႔ေမးလုိက္တဲ႔ အခါက်ေတာ႔ အရက္ သမား က  “ ဒီနား တစ္၀ုိက္မွာေတာ႔ ခဲလုံးကုိျမင္႔ျမင္႔ပစ္ႏုိင္တာဆုိလုိ႔ တပည္ေတာ္တစ္ေယာက္ တည္းပဲရွိပါ တယ္ရွိပါတယ္ ဘု ရား ” လုိ႔ျပန္ေလ်ွက္လုိက္တယ္။

     ရဟန္းက “ ဒါဆုိရင္ က်လာတဲ႔ ခဲလုံးဟာ ဘယ္သူ႔ခဲလုံးလဲ” လုိ႔ဆက္ေမးတယ္။

     အရက္သမားက “ တပည္႔ေတာ္ပစ္တင္လုိက္္တဲ႔ခဲလုံးပါ” လုိ႔၀န္ခံတယ္။

     ဒီအခါ ရဟန္းကဆက္ျပီး “ ေအး..အဲဒါပါပဲ ဒကာ၊ အရင္ကျပဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ အကုသုိလ္ကံဟာ အခုအ က်ဳိးေပး လုိက္တာပါပဲ..။ အခုျပဳေနတဲ႔ ကုသုိလ္ကံက အကုသုိလ္အက်ဳိးေပးတာမဟုတ္ဘူး..။

     “ ဒါေပမဲ႔ အကုသုိလ္ဟာ အကုသုိလ္ျပဳေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အက်ဳိးမေပးဘဲ ကုသုိလ္ျပဳတဲ႔အခ်ိန္က်မွ လာ အက်ဳိးေပးတာကေတာ႔  ဒကာအတြက္ ကံဆုိးရုံတင္မကဘူး ဥာဏ္ပါဆုိးသြားေစတယ္။ အဲဒါ ကုသုိလ္ျပဳလုိ႔ အကုသုိလ္အက်ဳိးေပးတာမဟုတ္ဘူး။ အရင္က အကုသုိလ္ျပဳခဲ႔လုိ႔ အခုအကုသုိလ္အက်ဳိး ပဲ လာေပးတာ။ လတ္တေလာျဖစ္စဥ္တစ္ခုကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစား မေတြးေခၚတတ္ရင္ေတာ႔ကု သုိလ္ေကာင္းမွဳ လုပ္ ပါရက္နဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ရလာဘ္ေတြ အကုသုိလ္ေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အထင္လြဲ မွားစ ရာရွိတယ္..။ ေလာက ၾကီး ဟာ ေျပာင္းျပန္မဟုတ္ဘူး အတည္႔အတုိင္းပါပဲ။ လူေတြရဲ႕အေတြး အျမင္ ေတြကသာ ေဖာက္ျပန္ ေနၾကတာ ပါ ” လုိ႔ေျပာဆုိဆုံးမျပီး ရဟန္းေတာ္ဟာ ဆြမ္းခံလမ္းအတုိင္း ဆက္ ၾကြသြားပါေတာ႔တယ္။

          ဒီသာဓက ပုံ၀တၳဳကုိၾကည္႔ျပီးေျပာရရင္ တကာၾကီးရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာျမင္ေတြ႔ေနတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ေတြထဲ မွာ ေကာင္းတာလုပ္ျပီးေကာင္က်ဳိးေတြ မရတဲ႔အျပင္ ဒုကၡေတြတသီၾကီး၀င္လာရတာေတြဟာအရင္ကျပဳခဲ႔တဲ႔ အကုသုိလ္ကံေတြက အက်ဳိးေပးခြင္႔ရေနျပီး အခုျပဳလုပ္တဲ႔ ကုသုိလ္ကံက အ က်ဳိးေပးခြင္႔မရေသး သလုိျဖစ္ ေနတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကံ, ဥာဏ္, ၀ိရိယ ဆုိတဲ႔ အထဲ ခြဲျခားေ၀ဘန္တတ္တဲ႔ ဥာဏ္ခ်ဳိ႕တဲ႔မွဳေဲၾကာင္႔ လည္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က မေကာင္းတာေတြလုပ္ျပီးၾကီး ပြားခ်မ္းသာေနတာ ေတြဟာလည္း ခုနက ေျပာသလုိ အရင္ကျပဳခဲ႔တဲ႔ ကုသုိလ္ကံေတြက အက်ဳိးေပးခြင္႔ရေနျပီး အခုျပဳလုပ္တဲ႔ အကုသုိလ္ကံက အက်ဳိး ေပးခြင္႔မရေသးသလုိျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

    သက္ရိွသတၱ၀ါမွန္သမွ် ကံနဲ႔ကင္းၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ကံနွင့္မကင္းသလုိပဲ ပစၥုပၸန္၊ အတိတ္၊ အနာဂတ္ ဆုိ တဲ႔ အခိ်န္ ကာလသံုးရပ္နဲ႔လည္းမကင္းနိုင္ၾကဘူး။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းျပဳလုပ္တဲ႔ ကံေတြမွာကုိပဲ ေကာင္း, ဆိုး နွစ္မ်ဳိးေရာျပီး ဒြန္တဲြျပီးပါ၀င္ေနေလေတာ႔။ ဒီကံေတြရဲ႕ အက်ဳိး ေပးပံုကိုလည္း ေဖာ္ျပဖုိ႔ မ လြယ္ကူဘူး။ ရင့္က်က္ျပီး အင္အားရိွတဲ႔ ကံေတြ ကေစာေစာအက်ဳိး ေပးခြင့္ရတယ္ဆုိတာ မွန္ေပမဲ႔လဲ အတိ အက်ေျပာဖုိ႔ မလြယ္။   ကံ ေတြကလဲအမ်ားၾကီးရွိေတာ႔ ဒီအထဲ တကာၾကီးကုိ ကာလသံုးပါးနဲ႔ ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ တဲ႔ ကံတစ္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးကုိပဲေျပာျပမယ္။ ဒီကံ ၁၂-မ်ဳိးက ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိမွာလာတဲ႔ ကံေတြပါ။

      “အခ်ိန္ရေသးတယ္မဟုတ္လား“

      “ ရပါတယ္ဘုရား ”

      တကာၾကီးက ရပါတယ္ဆုိမွ မိမိလည္းစာအုပ္စင္ထဲမွ စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိဆြဲယူလုိက္သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)တြင္ ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ စဥ္က B.A (Buddhism) ဘြဲ႔အတြက္ ေရးခဲ႔ ရ တဲ႔“ သမႏၱစကၡဳဒီပနီက်မ္း (ဒုတိယတြဲ) ေလ႔လာျခင္း ” စာတမ္းျဖစ္သည္။

        ကံ ၁၂ ပါး က -

      အတိတ္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔   ကံ ၆-ပါး

      ပစၥုပၸန္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔    ကံ ၄-ပါး

      အနာဂတ္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔  ကံ ၂-ပါး   စုစုေပါင္း ၁၂ ပါးေပါ႔။

      အတိတ္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔   ကံ ၆-ပါး ဆုိတာက

 ၁။ အတိတ္ဘ၀ကျပဳခဲ့ျပီး အတိတ္မွာပဲ႔ အက်ဳိးေပးတဲ႔ ကံ။

၂။ အတိတ္ဘ၀ကျပဳခဲ့ျပီး အတိတ္ဘ၀မွာ အက်ဳိးမေပးတဲ႔ ကံ။

၃။ အတိတ္ဘ၀က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ႔ ကံဟာ အတိတ္ဘ၀မွာ အက်ဳိးမေပးဘဲ ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာ လာအက်ဳိးေပးတဲ႔ 

     ကံ။

၄။ အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ႔ ကံဟာ အတိတ္မွာေရာ ပစၥုပၸန္မွာပါအက်ဳိးေပးခြင့္မရဘဲ ''အေဟာသိကံ'' ျဖစ္သြားတဲ႔ 

     ကံ။

    တကာၾကီး နားလည္ေအာင္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ''အေဟာသိကံ''ဆုိတာ ဒီဘ၀မွာ ရဟနၱာျဖစ္သြားလုိ႔ နိဗၺာ န္ကုိေရာက္သြားလုိ႔  ကံကေတာ႔ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ ကံ၏အက်ဳိးကေတာ႔ မရွိေတာ႔ဘူး “ ေဒ၀ါလီ” ခံသြား တယ္လုိ႔ ေျပာရမလားပဲ။

၅။ အတိတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့တဲ႔ ကံဟာ အတိတ္မွာေရာ ပစၥုပၸန္မွာပါ အက်ဳိးမေပးဘဲ အနာဂတ္ဘ၀မွာ လာျပီး အ

    က်ဳိးေပးတဲ႔ ကံ။

၆။ အတိတ္ဘ၀ကျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး လာမယ္႔ဘ၀၌ အက်ဳိးမေပးတဲ႔ ကံ။

    ဆုိလုိတာက အတိတ္ကျပဳလုပ္ ခဲ့တဲ႔ကံဟာ ကာလေက်ာ္လြန္ျပီး၊ အနာဂတ္ဘ၀မွာ အက်ဳိးးမေပးမီ ပရိ နိဗၺာန္ျပဳမွာ ျဖစ္လုိ႔ မုိ႔ျဖစ္သြားတဲ႔ကံ။

    အခုေျပာခဲ႔တဲ႔ ကံ ၆-မ်ဳိးမွာ အတိတ္မွာျပဳလုပ္ခဲ့ေသာကံဟာ အတိတ္ကာလမွာ အက်ဳိးေပးမွဳ၊ မေပးမွဳ အေနနဲ႔ နွစ္မ်ဳိး။ ပစၥုပၸန္ကာလမွာ အက်ဳိးေပးမွဳ၊ မေပးမွဳ အေနနဲ႔ နွစ္မ်ဳိး၊ အနာဂတ္ ကာလမွာ အက်ဳိးေပးမွဳ၊ မေပး မွဳ အေနနဲ႔ နွစ္မ်ဳိး ပါ၀င္ေနတာေတြ႔ရမယ္။

        ပစၥုပၸန္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔    ကံ ၄-ပါး ဆုိတာက -

 ၁။ ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာျပဳလုပ္ျပီး ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာပဲ အက်ဳိးေပးတဲ႔ ကံ။

 ၂။  ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာျပဳ လုပ္ျပီး ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာ အက်ဳိးမေပးတဲ႔ ကံ။

၃။  ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာျပဳလုပ္ျပီး အနာဂတ္ဘ၀မွာအက်ဳိးေပးမယ္႔ ကံ။

၄။  ပစၥုပၸန္ဘ၀မွာျပဳလုပ္ျပီး လာမယ္႔ဘ၀မွာ အက်ဳိးမေပးတဲ႔ ကံ။

         အခုေျပာခဲ႔တဲ႔ ကံ ၄-မ်ဳိးမွာ ပစၥုပၸန္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ႔ကံဟာ ပစၥုပၸန္မွာ အက်ဳိးေပးမွဳ ၊ မေပးမွဳ အေနနဲ႔ နွစ္ မ်ဳိး။ အနာဂတ္၌ အက်ဳိးေပးမွဳ၊ မေပးမွဳ အေနနဲ႔ နွစ္မ်ဳိး ပါ၀င္ေနတာေတြ႔ရမယ္။

     အနာဂတ္ကာလနဲ႔စပ္တဲ႔  ကံ ၂-ပါး  ဆုိတာက-

၁။ အနာဂတ္ဘ၀မွာျပဳလုပ္ျပီး အနာဂတ္ဘ၀နွာ အက်ဳိးးေပးတဲ႔ ကံ။

၂။ အနာဂတ္ဘ၀မွာျပဳလုပ္ျပီး အနာဂတ္ဘ၀နွာ အက်ဳိးးမေပးတဲ႔ ကံ။

   ဆုိလုိတာက အနာဂတ္ဘ၀မွာျပဳလုပ္မည္ျဖစ္တဲ႔ကံဟာအက်ဳိးေပးနိုင္တဲ႔ ကာလလြန္သြားမွဳ ပရိနိဗၺာန္ျပဳမွဳ ေတြေၾကာင့္ အက်ဳိးေပးခြင့္မရ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

  အခုေျပာခဲ႔တဲ႔ ကံ ၂-မ်ဳိးမွာ အနာဂတ္မွာျဖစ္မယ္႔ကံဟာအက်ဳိးေပး မွဳ အက်ဳိးမေပးမွဳ အေနနဲ႔ နွစ္မ်ဳိးပါ၀င္ ပါ တယ္။

    ဒီကံေတြအေၾကာင္းကုိ ေနာက္ထပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရိွနိုင္ဖုိ႔ နာရဒဇာတ္ေတာ္မွာလာတဲ႔ အဂၤတိမင္း ၾကီးနဲ႔ သမီးေတာ္ ရုစာေဒ၀ီအေၾကာင္း သိရရင္ေတာ႔ပုိျပီး ရွင္းလင္းသြားလိမ္႔မယ္။

                                           နာရဒဇာတ္

             ၀ိေဒဟရာဇ္တိုင္း၊ မိထိလာျမိဳ႕ကုိ အဂၤတိမင္းၾကီးက အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။။ မင္းၾကီးဟာ ဘာသာတရား အလြန္ကိုင္းရိႈင္းျပီးေတာ႔ ဒါနျပဳ၊ သီလေဆာက္တည္၊ ဘာ၀နာပြားျပီးေနတယ္ ။ မင္းၾကီးရဲ႕ဒါနျပဳပုံ ျပဳနည္း ေတြကေတာ႔  ျမဳိ႔ရဲ႕ေလးျပင္ေလးရပ္ေတြမွာ အလွဴမ႑ပ္ေတြ ေဆာက္လုပ္ျပီး ေန့စဥ္အလွဳေတြေပးတာပါ။

          တစ္ေန႔မွာေတာ႔  မင္းၾကီးဟာ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းေတြကို အလာတစစ္သူၾကီး၊ သုနာမ အ မတ္ၾကီး နဲ႔ ၀ိဇယအမတ္ၾကီး ေတြကုိ ေမးတယ္။ ၀ိဇယအမတ္ၾကီးရဲ႕ ေပးတဲ႔အၾကံဥာဏ္ေၾကာင့္ မင္းၾကီးနဲ႔ အမတ္ေတြဟာ ကႆပတကၠတြန္းထံ ခ်ဥ္းကပ္မိၾကတယ္။

        ကႆပတကၠတြန္းရဲ႕ အယူ အဆမ်ားေတြျဖစ္တဲ႔ ''တရားက်င့္ ေသာသူအား ေကာင္းက်ဳိးမရိွ၊ မ ေကာင္းက်ဳိးလည္းမရိွ၊ ေနာက္ဘ၀ဆုိတာမရွိ ၊ သံသရာဆုိတာမရွိ၊ ဒါနျပဳရန္မလို၊ သီလ ေဆာက္ တည္ ရန္ မလို၊ လက္ရိွ ဘ၀မွာပဲ မေၾကာင့္မၾက ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ရန္လိုအပ္သည္'' စတဲ႔ နတၳိက ၀ါဒရိွ သည့္ စကား ေတြကို ၾကားၾကရတယ္။

        ကႆပတကၠတြန္းရဲ႕ စကားကိုၾကားရတဲ႔အခါ မင္းၾကီးနဲ႔ ပါလာတဲ႔ အလာတစစ္သူၾကီး က သူဟာ ေရွးဘ၀က ဗာရာဏသီျပည္မွာ ပိဂၤလဆုိတဲ႔နာမည္နဲ႔  နြားသတ္သမားျဖစ္ျပီးေတာ႔ ကဲြ်, နြား, ၀က္, ဆိတ္ ေတြ ကိုသတ္ျပီး မေကာင္းမႈေတြအေျမာက္အမ်ားကို ျပဳခဲ႔တဲ႔အေၾကာင္း၊ ဒီ ႏြားသတ္ေယာက်ာ္းဘ၀မွ ေသ လြန္ျပီး ေတာ႔ မိထိလာျပည္ စစ္သူၾကီး မ်ဳိးရိုးမွာ အခု အလာတစစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္လာတဲ႔ အ ေၾကာင္း ေျပာဆုိတယ္။ ဒီလုိျဖစ္တဲ႔အတြက္ မေကာင္းမႈဆုိတာ အက်ဳိးမရိွပါ။ အမွန္တကယ္ အက်ဳိးရိွတယ္ ဆိုရင္ အခုအခိ်န္ မွာသူဟာ ငရဲကုိက်ေရာက္ေနရမယ္ စစ္သူၾကီးျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရိွ ။ဒီလုိေျပာဆိုျပီး ေတာ႔ ကႆပတကၠ တြန္းရဲ႕စကားကို ေထာက္ခံေျပာဆိုတယ္္။

          အလာတစစ္သူၾကီး၏ အတိတ္အေၾကာင္း အမွန္က ဒီလုိပါ။   အလာတစစ္သူၾကီးဟာ ကႆပဘု ရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ေစတီေတာ္ကို အေနဇာပန္းကံုးေတြနဲ႔ ပူေဇာ္ခဲ့ ဖူးတယ္။ ဒီလုိ ပူေဇာ္ခဲ့တဲ႔ ကုသိုလ္ကံဟာ ဖံုးလႊမ္းေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ႔ သံသရာထဲမွာလိုက္လာျပီးေတာ႔ နြားေတြကို သတ္ျဖတ္တဲ႔ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ ႏြားသတ္သမားဘ၀က ေနကြယ္လြန္ျပီးေတာ႔မွ ကႆပ ျမတ္စြာ ဘုရားရဲ႕ ေစတီေတာ္ကို ပူေဇာ္ခဲ့ဖူးတဲ႔ ကုသိုလ္ကံသည္ ဘ၀ျခားျပီး လာအက်ဳိးေပးခြင့္ရလာခဲ့ တာ ။ ဒီ ကုသိုလ္ကံေတြေၾကာင့္ စစ္သူၾကီးမ်ဳိးရိုးမွာလာျပီး အလာတစစ္သူၾကီး လာျဖစ္တာ။

          ကႆပတကၠတြန္းနဲ႔ အလာတစစ္သူၾကီးတို႔ရဲ႕စကားကို ၾကားရတဲ႔ ဗီဇကကြ်န္ ဟာ ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုေကြ်းတယ္။ မင္းၾကီးက“ဘာေၾကာင္႔ငုိတာလဲလုိ႔” ေမးျမန္းေတာ႔-

          ဗီဇကကြ်န္က ''သူဟာ ေရွးဘ၀က သာေကတျပည္မွာသီတင္းသီလေစာင့္ထိန္းတဲ႔ ဘာ၀ ဆုိတဲ႔ သူ ေဌးၾကီး ျဖစ္ခဲ့တဲ႔အေၾကာင္း၊ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ေတြကိုပဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီးေတာ႔ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ္႔ မေကာင္း မႈမွန္သမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဒါေပမဲ႔လည္း ဘာ၀သူေဌးဘ၀က ကြယ္လြန္ျပီးေတာ႔ မိထိလာျပည္မွာ အိုး ထိန္းသည္ ကြ်န္မရဲ႕သား လာျဖစ္ျပီး အခု ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႔ ေနရတယ္” ဆုိျပီးေျပာတယ္။

          ဗီဇကကြ်န္ရဲ႕ အတိတ္အေၾကာင္း အမွန္ကလဲ ဒီလုိပါ။   ဗီဇကဟာ ကႆပဘု ရားရွင္ လက္ထက္ မွာပဲ မထင္မရွားနဲ႔ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္လာျဖစ္တယ္။ သူမွာႏြားေတြလည္း ရွိတယ္။ တေန႔သူ႔ႏြား ေပ်ာက္ တာနဲ႔ ေတာထဲမွာ ႏြားကုိလုိက္ရွာေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ ေတာထဲမွာ မ်က္စိလည္ လမ္းမွားေနတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးကို ေတြ႔ရတယ္။ ရဟန္းက လမ္းမွန္ကို ေမးေတာ႔ ႏြားးေပ်ာက္ရွာတဲ႔ေယာက်ာ္းဟာ ႏြားကိုရွာ မ ေတြ႕ စိတ္ကလဲ ပင္ပင္ပန္းပန္းရွိတာနဲ႔ စကားမေျပာ ပဲေနတယ္။ ရဟန္းကလည္း ေနာက္ထပ္ေမးတယ္။ ႏြား ေပ်ာက္ ေယာက်ာ္းဟာ ဒီေတာ႔ ေဒါသထြက္ျပီး ''သင္ဟာ ကြ်န္မသားရဟန္းေလာ၊ အလြန္ နႈတ္ၾကမ္း တယ္” ဆုိျပီး ကြ်န္မ သားဆုိတဲ႔ ၀စီကံနဲ႔ ျပစ္မွား ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီ မေကာင္းမႈကံဟာ အက်ဳိးမေပးေသးဘဲ မီးခဲျပာဖံုး ဘ၀နဲ႔ ေနျပီး။ အျခား အက်ဳိးေပးခြင့္ရတဲ႔ကံက ႏြားေပ်ာက္ေယာက်ာ္းဘ၀မက ကြယ္လြန္ေတာ႔ သာေက  ျမိဳ႕မွာ ဘာ၀ သူ ေ႒းၾကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။

          ထိုသူေဌးၾကီးဟာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ေတြအေျမာက္အမ်ားျပဳတယ္။ ဒီဘာ၀သူေဌးၾကီးဘ၀က ကြယ္ လြန္ေတာ႔ ဘာ၀သူေဌးၾကီးဘ၀က ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြဟာ အက်ဳိးးမေပးေသးဘဲ ကႆပ ဘုရား ရွင္လက္ထက္ ႏြားေပ်ာက္ေယာက်ာ္းဘ၀က ရဟန္းတစ္ပါးကုိ ျပစ္မွားခဲ့တဲ႔ ၀စီကံ မေကာင္းမွဳက အခုမွ လာျပီးအက်ဳိးးေပးတာ။ ဒီေတာ႔အိုးထိန္းသည္ ကြ်န္မရဲ႕သား ဗီဇကကြ်န္အျဖစ္နဲ႔လာျဖစ္ေတာ႔တာ။ ဒီလုိျဖစ္ တာ ကို ဗီဇကက သူဘာ၀သူေဌးဘ၀က ျပဳခဲ႔တဲ႔ ကု သိုလ္ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ကြ်န္ျဖစ္ရတယ္ဆုိျပီး ထင္ ျပီး ေတာ႔ ေကာင္းမႈ၏ အက်ဳိးဆုိတာမရွိ လုိ႔ဆုိတဲ႔ ကႆပတကၠတြန္းရဲ႕ယူဆခ်က္ကုိေထာက္ခံတာ။

          အဂၤတိမင္းၾကီး ဟာ ကႆပတကၠတြန္းရဲ႕ အယူ၊ အလာတစစ္သူၾကီးရဲ႕ေထာက္ခံခ်က္၊ ဗီဇကကြ်န္ ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေတြေၾကာင့္ အယူမွားသြားတယ္။

         ဒါနဆုိတာ အေၾကြးဆပ္ျခင္း တစ္မ်ဳိး၊ သီလဆုိတာ အငတ္ခံျခင္း တစ္မ်ဳိးုဆိုုျပီးအလွူမ႑ပ္ေတြကို ဖ်က္ခိုင္းတယ္။

          ဒီေနရာမွာ တကာကုိေျပာလုိတာက အယူအဆတစ္ခု မွားယြင္းသြားျပီဆုိရင္ သိပ္ေၾကာက္ စရာ ေကာင္း တာ ဒီမွားယြင္းတဲ႔အယူအဆေတြေၾကာင္႔ပဲ လူမွဳအဖြဲ႔အစည္းေတြ လူမွဳပတ္၀န္းေတြက ေျပာင္း က ျပန္ ေတြ ျဖစ္ ကုန္က်ေတာ႔တာ။ မွားယြင္းတဲ႔ အယူဆ အဓမၼ၀ါဒေတြေၾကာင္႔ လူ႔ေလာကၾကီးဟာလဲ ျငိမ္းခ်မ္း မွဳမရႏုိင္ ေတာ႔ ဘူး။

        အဂၤတိမင္းၾကီးမွာ ရုစာေဒ၀ီလုိ႔ေခၚတဲ႔  သမီးေတာ္တစ္ပါး ရိွတယ္။ အဂၤတိမင္းၾကီးရဲ႕ သမီး ေတာ္ ဟာ အ က်င့္သီလျပည့္စံုတယ္။ ဒါနျပဳရာမွာလည္း မေရာင့္ရဲနိုင္ဘူး။ မင္းၾကီးဟာ သမီးေတာ္ လွဴဒါန္းႏုိင္ရန္အ တြက္ဆုိျပီး တစ္ပတ္မွာတစ္ၾကိမ္ ေငြအသျပာတစ္ေထာင္ေပးတယ္။

     ရုစာေဒ၀ီမင္းသမီးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အယူလဲြမွားေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီးကုိ လမ္းမွန္ေရာက္ ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိျပီးေတာ႔သာ အျမဲေတြးေတာၾကံစည္ေနတာ။  တစ္ပတ္ျပည့္ေသာအခါ, ခါတိုင္းလုိပဲ ရုစာ ေဒ၀ီဟာ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီးထံ အသျပာတစ္ေထာင္ယူရန္ သြားခဲ့ တယ္။

     အဂၤတိမင္းၾကီးဟာ သမီးေတာ္ ေတာင္းတဲ႔ အသျပာေငြတစ္ေထာင္ကို အလြယ္တကူ ထုတ္မေပးေသးဘဲ ကႆပတကၠတြန္းရဲ႕ အယူ၀ါဒအတိုင္း လွဳဒါန္းျခင္းဟာ အက်ဳိးမဲ့ျဖဳန္းတီးပစ္တာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သီလ ေစာင့္ ျခင္း ဟာလည္း အစာငတ္ ဆင္းရဲခံတာပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တမလြန္ေလာက ဆုိတာဟာ မရိွတဲ႔အေၾကာင္း ေျပာ ဆိုေနပါေတာ႔တယ္။

          ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးရဲ႕ စကားကိုၾကားရတဲ႔အခါ ရုစာေဒ၀ီဟာ  ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးကုိေျပာတယ္ '' ခမည္းေတာ္ ေလွေပၚမွာတင္တဲ႔၀န္ဟာ အနည္းငယ္ဆုိရင္ မသိသာေပမဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ခဏ ခဏတင္ပါ မ်ားရင္  ေလွဟာ ၀န္ပိျပီး သမုဒၵရာမွာ နစ္ျမဳပ္သလုိပဲ လူမိုက္ေတြလည္း  မေကာင္းမႈအနည္းငယ္ကို အ ေၾကာင္း ျပဳျပီး ေတာ႔ မေကာင္း မႈေတြ တစ္စတစ္စ မ်ားလာမယ္ဆုိရင္ ငရဲမွာနစ္တတ္ပါတယ္'' စတဲ႔ ဥပမာ ဥပေမယ် အမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး တရား ေဟာပါေတာ႔တယ္။

          ရုစာေဒ၀ီဟာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ခုနစ္ဘ၀၊ ေနာက္လာမယ္႔ ခုနစ္ဘ၀ေတြကိုျမင္တယ္။ ဒီဘ၀ေတြကုိ မင္းၾကီးအား ေျပာျပတယ္။

                       ရုစာေဒ၀ီမင္းသမီးရဲ႕ ေရွးအတိတ္ ၇-ဘ၀ကေတာ႔

          ၁။ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္မွာ ေရႊပန္းထိမ္သည္ရဲ႕သားျဖစ္တယ္။ အဲဒီဘ၀မွာ မေကာင္းတဲ႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါင္းျပီးသူမ်ားရဲ႕သားမယားေတြကုိ က်ဳးလြန္ျပစ္မွားေစာ္ကားတဲ႔ ( ကာေမသုမိစၧာစာရ ) အက်င့္ ေတြကုိက်င့္တယ္။

          ၂။ ဒီ ပန္းထိမ္သည္ဘ၀ကေန ကြယ္လြန္ေတာ႔ ဒီ မေကာင္းမႈဟာ အကို်းမေပးေသးဘဲ ၀ံသတိုင္း၊ ေကာသမၺီျပည္မွာ ခ်မ္းသာတဲ႔ သူေဌးသားသြားျဖစ္တယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႔ေပါင္း မိျပီး ေတာ႔ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအေျမာက္မ်ား ျပဳျဖစ္တယ္။

          ၃။ ဒီ သူေဌးသားဘ၀မကေန ကြယ္လြန္ေတာ႔ သူေဌးသားဘ၀က ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္း မႈဟာ အက်ဳိးမေပးေသးဘဲ ေရႊပန္းထိမ္သည္ဘ၀က ျပဳခဲ႔တဲ႔ မေကာင္းမႈက အက်ဳိးေပးခြင့္ရျပီး ေရာရု၀ ငရဲ မွာၾကာျမင့္စြာခံရတယ္။

          ၄။ ဒီ ေရာရု၀ငရဲကေန ကြယ္လြန္ေတာ႔ ဘိနၷာဂတျပည္မွာ ေ၀ွးေစ့ထုတ္ခံရတဲ႔ ဆိတ္ျဖစ္ျပန္တယ္။ ဒီလုိေ၀ွးေစ့ထုတ္ခံရတာ္ဆိုတာဟာ သူ့မ်ားမယားေတြကို ျပစ္မွားခဲ့တဲ႔ မေကာင္းမႈရဲ႕ အက်ဳိး ေတြပါပဲ႔။

          ၅။ ဒီ ဆိတ္ဘ၀က ကြယ္လြန္ေတာ႔ ေတာထဲမွာ ေမ်ာက္သြားျဖစ္တယ္။ မိခင္ေမ်ာက္ဟာ သားက ေလးကုိ ဖခင္ေမ်ာက္ဆီကုိေခၚျပီးသြားျပတယ္။  ဖခင္ေမ်ာက္က သူ႔သားကိုၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း ဖက္ ေတာ႔သား ငယ္ေမ်ာက္ေအာ္ေတာ႔တာေပါ႔။ ဒီလုိေအာ္ေတာ႔ ဖခင္ေမ်ာက္က  သားေမ်ာက္ရဲ႕ေ၀ွးေစ့ကို ကိုက္ထုတ္ပစ္ လုိက္တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ရတာဟာလည္း ေရႊပန္းထိမ္သားဘ၀က သူ့မ်ားမယားကို ျပစ္မွားက်ဴး လြန္ခဲ႔တဲ႔ မေကာင္း မႈ၏ အက်ဳိးပါပဲ တဲ႔။

          ၆။ အဲဒီ ေမ်ာက္ဘ၀ကကြယ္လြန္ျပန္ေတာ႔ ဒႆနတိုင္း၌ ေ၀ွးေစ့ထုတ္ခံရတဲ႔ နြားသြားျဖစ္ျပန္တယ္။

          ၇။ ဒီႏြားဘ၀က ေတာ႔ ၀ဇိၨတိုင္းမွာ ရြာသူၾကီးမ်ဳိးရုိၚထဲမွာ လူသြားျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မိန္း မမဟုတ္၊ ေယာက်ာ္းမဟုတ္ နပံုးပ႑ဳတ္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ရတာဆုိတာကလည္း ေရႊပန္းထိမ္သားဘ၀ က သူ့မ်ား မယားကို ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ခဲ႔တဲ႔  မေကာင္းမႈ၏ မေကာင္း မႈ၏ အက်ဳိးပါပဲ တဲ႔။

         

                                   ရုစာေဒ၀ီမင္းသမီးရဲ႕ ေနာက္ ၇-ဘ၀ကေတာ႔

          ၁။ ဒီ မိန္း မမဟုတ္၊ ေယာက်ာ္းမဟုတ္ နပံုးပ႑ဳတ္ ဘ၀က ကြယ္လြန္ေတာ႔ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၊ နနၵ၀န္ဥယ်ာဥ္၌ သိၾကားမင္းရဲ႕အလုပ္အေက်ြးနတ္သမီးျဖစ္လာတယ္။ ( ဒီနတ္သမီးဘ၀မွာ ေရွးခုနစ္ဘ၀၊ ေနာက္ လာမည့္ ခုနစ္ဘ၀ေတြကို ျမင္တယ္။)

          ၂။ အဲဒီ နတ္သမီးဘ၀က ကြယ္လြန္ေတာ႔ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာပဲ နွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ သိၾကား မင္း ရဲ႕အလုပ္အေကြ်း နတ္သမီးျဖစ္ျပန္ တယ္။

        ၃+၄။ အဲဒီ နတ္သမီးဘ၀က ကြယ္လြန္ျပန္ေတာ႔ တာ၀တႎသာနတ္ျပညမွာပဲ  တတိယအၾကိမ္၊ စတု တၳအၾကိမ္ သိၾကားမင္းရဲ႕အလုပ္အေကြ်း နတ္သမီးျဖစ္ျပန္တယ္။

          ၅။ စတုတၳအၾကိမ္ နတ္သမီးဘ၀က ကြယ္လြန္ျပန္ေတာ႔ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာပဲ ငါးၾကိမ္ေျမာက္ ဇ၀နနတ္သားရဲ႕ မိဖုရားၾကီး နတ္သမီးျဖစ္ရတယ္။

          ၆။ ဒီပဥၥမဘ၀မွ ကြယ္လြန္ျပန္ေတာ႔ မိထိလာျပည္၊ အဂၤတိမင္းၾကီး၏ သမီးေတာ္ ရုစာေဒ၀ီ မင္းသ မီးျဖစ္လာတယ္။

          ၇။ ထိုရုစာေဒ၀ီ မင္းသမီးအျဖစ္မွ ကြယ္လြန္ရင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ တန္ခိုးၾကီးတဲ႔နတ္သားျဖစ္ မယ္ဆုိတာကိုျမင္တယ္။  ခုနစ္ၾကိမ္ေျမာက္ေသာဘ၀ေရာက္မွ မိန္းမအျဖစ္မွ လြတ္မယ္လုိ႔ျမင္တယ္။  

           အဲဒီလုိ ဘ၀ေတြကို ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးကုိ ေျပာျပတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးဟာ ေနာက္ ဘ၀ဆုိတာကုိမယုံဘူး။ ဒီေတာ႔ မွ ရုစာေဒ၀ီဟာ သူမနဲ႔ ဖခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးတဲ႔ နာရဒျဗဟၼာကို ပင့္ေဆာင္ ရ ေတာ႔တယ္။      

       နာရဒျဗဟၼာဟာ ရေသ့အသြင္နဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ အေရာင္အ၀ါေတြ ေတာက္ပေနတဲ႔ နာရဒရေသ့ကို မင္းၾကီးျမင္ေတာ႔ အံ့ၾသေပမဲ႔ ေလးစားမႈကိုေတာ႔ မျပဘူး။

          မင္းၾကီးက နာရဒရေသ့ကုိ “ေနာက္ဘ၀ရိွသလား ”  ဆုိျပီးေမးတယ္။

         “ေနာက္ဘ၀ဆုိတာရွိတယ္ ”လုိ႔ နာရဒရေသ့က ေျဖတယ္။ ဒီလုိေျဖေတာ႔ အဂၤတိမင္းၾကီးက ျပက္ရယ္ျပဳျပီး-

       '' ဒီလုိဆုိရင္ ေငြငါးရာကို ေခ်းပါ၊ ေနာက္ဘ၀ေရာက္မွ တစ္ေထာင္ျပန္ေပးမယ္” လုိ႔ေျပာတယ္။

          နာရဒရေသ့က ''မင္းၾကီး သင္ဟာ လဲြမွားေနတဲ႔အယူနဲ႔  ေသရင္ ငရဲမွာက်ေရာက္ ခံစား ရမယ္ ဆုိ တာ ေျမၾကီးလက္ခတ္ မလဲြပဲ။ ငရဲမွာခံေနရတဲ႔ သင့္ထံမွာ ေငြတစ္ေထာင္ကို ဘယ္သူလာေတာင္းႏုိင္ပါ႔မလဲ'' ဒီလုိေျပာျပီး မင္းၾကီး၏ ယံုမွားသံသယမ်ားကုိ ဥပမာ၊ ဥပေမယ် ေတြနဲ႔ရွင္းျပတယ္။

          အဂၤတိမင္းၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႕မွားယြင္းမွဳေတြက ၾကီးေနေတာ႔ ေသရင္ ငရဲေရာက္မယ္လုိ႔  နာရဒရေသ့ အဘိညာဥ္တန္ခိုးရွင္က အတိအက် ေျပာလာေတာ႔ အရမ္းေၾကာက္သြားတယ္။

          ေနာက္ဆံုး မင္းၾကီးဟာ အယူေတြမွန္ျပီး ဒါန စတဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳေတြကုိ ျပန္ျပီးလုပ္ေဆာင္ တယ္။ သီလကိုလည္း ျပန္ေစာင့္ထိန္းတယ္ ။ အလွဴမ႑ပ္ေတြကုိလည္းျပန္ေဆာက္လုပ္ျပီး ေန့စဥ္အလွဴေပး တယ္။

          ဒီ၀တၳဳသာဓကေတြကို ၾကည့္ရင္ ခ်က္ခ်င္းအက်ဳိးေပးတဲ႔ကံနဲ႔ တစ္ဘ၀၊ နွစ္ဘ၀စတဲ႔ ဘ၀ ေတြျခားျပီး မွ အကို်းေပးတဲ႔ကံေတြ ကုိရွင္းရွင္းလင္းလင္း  သိျမင္လိမ္႔မယ္လုိ႔ ထင္တယ္ တကာ လုိ႔ သိသမ်ွေျပာျပ လုိက္ ပါ တယ္။ ဆရာၾကီး ဦးညြန္ေမာင္ ေရးတဲ႔ ကံႏွင္႔သတၱေလာက စာအုပ္ ၊ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ေရးတဲ႔ အေျချပဳပဌာန္း စာအုပ္နဲ႔ အေျချပဳပဌာန္း တရား နာၾကည္႔ ဖုိ႔ပါတုိက္တြန္းလုိက္ မိပါေသးတယ္။

         ေနာက္ေတာ႔ တကာလဲ မိမိကုိ ဦးခ်ကန္ေတာ႔ျပီး ေက်ာင္းေပၚမဗဆင္းသြားခဲ႔တယ္။

          စာ၀ါသံေခ်ာင္းလဲ ေခါက္ေနျပီ မုိ႔ ၊မိမိလည္း ပထမၾကီးတန္းအတြက္ အဘိဓာန္ အလကၤာ စာ၀ါပုိ႔ခ်ဖုိ႔ အတြက္ စာသင္ေဆာင္ဆီ ဦးတည္ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ဒီေန႔ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ စာသင္သားေတြကုိ ၾကဳံ ရင္ေတာ႔ ေျပာျပရအုံးမွာေပါ႔။

                         

              တကာ ကုိေအးမင္း(ပဲခူး) အတြက္ အမွတ္တရ

                                                                  ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

                                                                                  အရွင္ဓမၼိက(ေလာင္းလုံ)